Onlangs zijn vrijgegeven CIA-documenten uit 1988 opgedoken die de zoektocht naar de Ark des Verbonds beschrijven. Dit legendarische voorwerp, bekend uit Bijbelverhalen en films, blijkt volgens de stukken veel serieuzer te zijn onderzocht dan vaak wordt gedacht.
De documenten tonen aan dat de inlichtingendienst een techniek gebruikte die bekendstaat als remote viewing. Daarmee zou de Ark zijn gelokaliseerd in een ondergrondse ruimte in het Midden-Oosten, waar zij volgens de bronnen wordt bewaakt door onbekende krachten.
Alvast 5 van de belangrijkste punten
- De CIA startte in 1988 het geheime ‘Project Sun Streak’, waarbij psychische technieken werden ingezet om de Ark te vinden.
- Remote viewers beschreven een vergulde kist met engelfiguren, in lijn met de klassieke Bijbelse omschrijvingen.
- Volgens de documenten is de Ark beschermd door krachtige energieën en enkel toegankelijk voor geautoriseerde personen.
- Sommige experts, waaronder Jason Shurka, koppelen de Ark aan de Rotskoepel in Jeruzalem en zien dit als een energiecentrum.
- De onthulling komt op een moment van geopolitieke spanningen, wat speculatie voedt over mogelijke verbanden met historische artefacten.
De CIA en het mysterieuze Project Sun Streak
Het geheime overheidsprogramma dat naar de Ark des Verbonds zocht, kreeg de codenaam ‘Project Sun Streak’. Binnen dit project werd gewerkt met psycho-energetica, een term die verwijst naar experimenten met remote viewing.
Deze omstreden methode houdt in dat deelnemers hun bewustzijn zouden verplaatsen naar specifieke locaties om informatie te vergaren die normaal niet bereikbaar is. Volgens de vrijgegeven documenten vond een sessie plaats in december 1988, uitgevoerd door een zogenoemde remote viewer met nummer 32.
De sessie en de rol van de CIA
Uit de vrijgegeven CIA-documenten blijkt dat een sessie op 5 december 1988 exact 90 minuten duurde. De betrokken remote viewer werd aangeduid als nummer 32, wat erop wijst dat er meerdere personen aan dit onderzoek deelnamen.
Hoewel veel wetenschappers sceptisch blijven over remote viewing, erkende de CIA eerder dat deze methode in de Koude Oorlog werd getest. Dat de dienst middelen vrijmaakte om de Ark te onderzoeken, laat zien dat de mogelijkheid van haar bestaan serieus werd overwogen.
De beschrijving van de Ark volgens de remote viewers
De waarnemers beschreven een object dat leek op een doodskist, vervaardigd uit hout, goud en zilver. Dit beeld sluit opmerkelijk goed aan bij de Bijbelse omschrijvingen in Exodus, waar de Ark wordt beschreven als een met goud beklede kist met cherubijnen op het deksel.
In de documenten wordt ook gesproken over serafijnen en Arabischsprekende mensen in de omgeving. Bovendien noemden de waarnemers koepels van moskeeën, wat de veronderstelling versterkt dat de Ark in een ondergrondse ruimte in het Midden-Oosten verborgen zou liggen.
Het doel en de kracht van de Ark
Volgens de stukken zou de Ark bedoeld zijn om een volk samen te brengen en ceremonieel te worden gebruikt. Daarnaast zou het object historische kennis bevatten die ons huidige begrip overstijgt, mogelijk zelfs met elementen van verloren technologie.
De Ark zou worden beschermd door “entiteiten en energieën” en alleen te openen zijn door geautoriseerde personen. Wie zich onbevoegd toegang probeert te verschaffen, loopt volgens de documenten het risico op vernietiging door onbekende krachten — een beschrijving die doet denken aan populaire filmbeelden, maar hier als reëel gevaar wordt gepresenteerd.
De mogelijke locatie van de Ark
Hoewel de CIA geen exacte plaats noemt, wijzen de gegevens naar een ondergrondse kamer nabij religieuze bouwwerken. Jason Shurka, schrijver van “The Pyramid Code”, stelt dat de Ark onder de Rotskoepel in Jeruzalem ligt.
Hij verwijst naar de fundamentsteen, ongeveer 55 meter onder het heiligdom, en noemt deze plek het “energiecentrum van onze planeet”. Dit is dezelfde plaats waar volgens de joodse traditie de Tempel van Salomo stond, waar de Ark ooit zou hebben gerust.
Verklarende woordenlijst
- Remote viewing: Een omstreden techniek waarbij mensen beweren hun bewustzijn te kunnen projecteren naar specifieke locaties in tijd en ruimte
- Psychoenergetica: De studie en toepassing van psychische vermogens voor het verzamelen van informatie
- Serafijnen: Een type engel in de Bijbelse traditie, vaak afgebeeld met zes vleugels
- Fundamentsteen: In het Hebreeuws bekend als “Even HaShetiya”, een heilige steen in de joodse traditie die zich nu onder de Rotskoepel in Jeruzalem bevindt
Rivaliserende theorieën over de locatie
Niet iedereen onderschrijft Shurka’s claim dat de Ark onder de Rotskoepel ligt. Er bestaan meerdere rivaliserende theorieën, waarvan die over Axum in Ethiopië het meest hardnekkig is. Volgens de overlevering zou Menelik, zoon van koning Salomo en de koningin van Sheba, de Ark daarheen hebben gebracht.
Lokale verhalen wijzen naar de kerk van Onze-Lieve-Vrouw Maria van Zion als huidige bewaarplaats. De Britse geleerde Edward Ullendorff verklaarde zelfs dat hij de Ark tijdens de Tweede Wereldoorlog in deze kerk heeft gezien, al bleek later dat het vermoedelijk om een replica ging.
Shurka benadrukt dat er talloze kopieën en lokvoorwerpen in omloop zijn, juist vanwege de spirituele en historische waarde. Volgens hem blijft de echte Ark veilig verborgen onder de Rotskoepel in Jeruzalem.
De historische betekenis van de Ark
De Ark des Verbonds geldt als het meest heilige religieuze artefact binnen de joodse traditie. De Bijbel beschrijft dat de Ark de stenen tafelen met de Tien Geboden bevatte, samen met een kruik manna en de staf van Aäron.
Daarnaast wordt de Ark in de Schrift genoemd als een bron van enorme kracht. Zo zou zij de muren van Jericho hebben doen instorten en rivieren hebben gescheiden. De laatste vermelding plaatst haar in de Tempel van Salomo, tot de verwoesting door de Babyloniërs rond 587 v.Chr.
Sindsdien is het spoor van de Ark onzeker. Sommige theorieën gaan uit van een schuilplaats in grotten rond Jeruzalem, terwijl andere wijzen naar Egypte, Babylonië of Ethiopië. Het mysterie blijft een bron van speculatie en onderzoek.
De connectie met huidige conflicten
Sommige commentatoren suggereren dat moderne conflicten in het Midden-Oosten deels draaien om heilige artefacten. Candace Owens en anderen verbinden dit zelfs aan een poging om dergelijke objecten uit te wissen.
Vaststaat dat Jeruzalem al duizenden jaren brandpunt is van religieuze spanningen. De drie grote monotheïstische tradities – jodendom, christendom en islam – zien de stad als heilig. Shurka stelt dat strijd om machtige artefacten en energiecentra, zoals de fundamentsteen in de Rotskoepel, een verborgen drijfveer kan zijn.
Hij beweert dat invloedrijke groepen die energiebronnen als olie en water controleren, belang hebben bij het verhullen van deze kennis. Mogelijke alternatieve locaties, zoals Ethiopië, zouden in dit kader vooral dienen om de aandacht af te leiden.
De technologische aard van de Ark
Volgens Shurka is de Ark niet enkel een religieus symbool, maar ook een vorm van geavanceerde technologie. Hij vergelijkt de beschermende krachten met frequenties die slechts door bepaalde mensen kunnen worden benut, vergelijkbaar met hoe sommige monniken vuur kunnen trotseren zonder zich te branden.
Deze visie sluit aan bij bredere theorieën over verloren kennis in de oudheid. Sommige beschavingen zouden inzichten hebben gehad die later verloren zijn gegaan en pas recent of wellicht nog in de toekomst opnieuw worden ontdekt.
In dit perspectief kan de Ark worden gezien als een drager van dergelijke vergeten kennis. Dat zou verklaren waarom zowel religieuze autoriteiten als instanties als de CIA een blijvende interesse in het object hebben.
De UAP-connectie
Een van de meest mysterieus beschreven fenomenen is een incident boven de Rotskoepel in januari 2011. Meerdere camera’s legden een lichtbol vast die enige tijd bleef zweven en vervolgens met ongekende snelheid verdween.
Shurka verbindt dit fenomeen met de kracht van de fundamentsteen en de mogelijke aanwezigheid van de Ark. Hoewel hiervoor geen wetenschappelijk bewijs bestaat, blijft het een opmerkelijk element dat het aura van raadselachtigheid rond de Ark versterkt.
De implicaties van de CIA-onthulling
De vrijgave van deze CIA-documenten heeft gevolgen voor zowel gelovigen als onderzoekers. Voor religieuze kringen kan het gezien worden als bevestiging van een belangrijk element uit de heilige teksten, wat de overtuiging in hun historische waarde versterkt.
Voor wetenschappers en historici opent het de deur naar nieuwe vragen. Als de CIA daadwerkelijk in staat was om de Ark te lokaliseren, maar deze kennis jarenlang geheimhield, dan is het denkbaar dat ook andere legendarische artefacten in stilte zijn onderzocht. Dat roept de vraag op welke ontdekkingen nog verborgen liggen in geclassificeerde archieven.
Conclusie
De melding dat de CIA de Ark des Verbonds via remote viewing zou hebben gelokaliseerd, schetst een intrigerend samenspel van geheime overheidsprogramma’s en religieuze tradities.
Hoewel er veel onzekerheden blijven over de locatie en de aard van de Ark, tonen de vrijgegeven documenten dat oude verhalen wellicht meer historische grond hebben dan vaak wordt aangenomen. De overeenkomsten tussen de waarnemingen en de Bijbelse beschrijvingen versterken dat beeld.
Of verdere documenten nog meer inzicht zullen geven, valt af te wachten. Wel maakt dit dossier duidelijk dat de scheidslijn tussen mythe en geschiedenis dunner kan zijn dan doorgaans gedacht wordt.
Geraadpleegde bronnen:
De onderstaande referenties vormen de inhoudelijke onderbouwing van dit artikel.
- New York Post: CIA confirmed Ark of the Covenant’s existence using remote viewing, resurfaced declassified docs claim
- CIA admits Ark of the Covenant is REAL and they know where it is
- Psychics, CIA And Ark Of The Covenant Collide In Declassified Document
- https://www.cia.gov/readingroom/docs/CIA-RDP96-00789R001300180002-7.pdf – gedeclassificeerd CIA-document over remote viewing met de Ark als target
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Ark_van_het_Verbond – overzicht van achtergrond, inhoud en verdwijning van de Ark
- https://www.debijbel.nl/wereld-van-de-bijbel/kennis-achtergronden/godsdienst-van-israel/ark-van-het-verbond – Bijbelse duiding en functies van de Ark
- https://www.gotquestions.org/Nederlands/ark-van-het-verbond.html – samenvatting van theorieën over lot en locatie
- https://christenvandaag.nl/nl/Artikelen/Waar-is-de-Ark-van-het-Verbond-gebleven/ – artikel over Axum-traditie en historische context
Gerelateerde artikelen
Veelgestelde vragen
Wat is de ark van het verbond nu?
Een heilige kist van acaciahout, met goud bekleed, waarin volgens de Bijbel de stenen tafelen van de wet lagen; zij stond in het Heilige der Heiligen en gold als teken van Gods aanwezigheid.
Wat is de ark van het verbond eigenlijk?
Kort gezegd: het centrale cultusobject van Israël dat bij tabernakel en tempel hoorde; een ‘troon’ met verzoendeksel en cherubs, gedragen met draagstokken en omgeven door strikte cultische regels.
Waar is de Ark van het Verbond gebleven?
De exacte locatie is onbekend. Veelgelezen theorieën noemen Axum (Ethiopië), een verborgen plek onder de Tempelberg of een grot in Judea, maar geen enkele claim is onafhankelijk geverifieerd.
Wat is er met de Ark van het Verbond gebeurd?
Na de tijd van koning Josia verdwijnt de Ark uit de Bijbelse geschiedenis. Mogelijk raakte zij vóór of tijdens de Babylonische verwoesting van de Eerste Tempel kwijt; latere tradities bieden speculatieve verklaringen.
Waar is de Ark van het Verbond?
Er circuleren meerdere hypothesen, maar er is geen publiek toegankelijk, hard bewijs. Serieuze onderzoekers houden het bij: onbekend—met blijvende belangstelling voor Ethiopië en de Tempelberg.
