Mensen vertellen over opmerkelijke effecten van BPC-157 bij het herstel van blessures en het verbeteren van prestaties. De vraag is dan natuurlijk of je het ook zou moeten gebruiken. Laten we kijken wat de wetenschap erover zegt.
Veel mensen hebben over BPC-157 gehoord via influencers zoals Joe Rogan of Andrew Huberman. “Ik had een ontstoken pees in mijn elleboog die maar niet beter werd. Ik ben BPC-157 gaan gebruiken en binnen twee weken was het weg,” wordt er maar al te vaak gezegd.
Sommige medische klinieken bevelen het ook aan voor spierkracht en uithoudingsvermogen. Wat is BPC-157 eigenlijk en wordt deze hype ondersteund door onderzoek? BPC-157 is een peptide, een korte keten van aminozuren.
Peptiden spelen belangrijke rollen in ons lichaam. Voorbeelden die je waarschijnlijk kent zijn insuline, dat onze bloedsuikerspiegel reguleert, en oxytocine, een hormoon dat ons helpt om banden met anderen aan te gaan.
Alvast 5 van de belangrijkste punten
- BPC-157 is een synthetische peptide die mogelijk het herstel van weefsels kan versnellen. Het is afgeleid van een natuurlijk eiwit in maagzuur en wordt onderzocht op zijn genezende eigenschappen.
- Onderzoek bij dieren suggereert dat BPC-157 ontstekingen kan verminderen en de vorming van nieuwe bloedvaten kan stimuleren. Dit zijn belangrijke factoren bij het genezingsproces van het lichaam.
- Er zijn echter nog geen uitgebreide klinische onderzoeken bij mensen uitgevoerd naar de effecten van BPC-157. Het meeste bewijs komt van dierstudies en anekdotische verhalen.
- Het gebruik van BPC-157 brengt risico’s met zich mee, aangezien de veiligheid en effectiviteit ervan niet zijn bewezen. Het is niet gereguleerd en de samenstelling van gekochte producten is onzeker.
- Er zijn veiligere en effectievere alternatieven beschikbaar, zoals creatine monohydraat en betaïne. Deze supplementen worden ondersteund door wetenschappelijk onderzoek en zijn goedgekeurd voor gebruik.
Wat is BPC-157?
BPC-157, wat staat voor “Body Protection Compound 157”, is een synthetisch peptide afgeleid van een natuurlijk eiwit dat in maagzuur wordt gevonden. Synthetische vormen van insuline worden bijvoorbeeld al decennia gebruikt en hebben ontzettend veel goeds gedaan. Bij BPC-157 zijn de meest opwindende beweringen dat het herstel en het herstelproces enorm kan versnellen. Laten we dus naar het onderzoek kijken om te zien wat we tot nu toe weten.
BPC-157 is voor het eerst beschreven en geïsoleerd in het begin van de jaren 90. Onderzoekers aan een universiteit in Kroatië ontdekten dat het een belangrijke rol speelde bij de bescherming en genezing van de maag. Ze voerden een aantal eerste tests uit en concludeerden dat het genezende eigenschappen had in verschillende organen van ratten, muizen, kippen en andere dieren.
Verklarende woordenlijst
- Peptide: Een korte keten van aminozuren die een belangrijke rol spelen in biologische processen.
- Synthetisch: Kunstmatig gemaakt in een laboratorium, in plaats van natuurlijk voorkomend.
- Anekdotisch: Gebaseerd op persoonlijke ervaringen of verhalen, in plaats van wetenschappelijk bewijs.
- Angiogenese: De vorming van nieuwe bloedvaten, een belangrijk proces bij weefselherstel.
- Placebo-effect: Een positief effect dat optreedt door de verwachting van een behandeling, niet door de behandeling zelf.
Eerste onderzoeken
De resultaten leken zo hoopgevend dat ze zelfs suggereerden dat BPC-157 de eerste zou kunnen zijn van een nieuwe klasse geneesmiddelen die ons lichaam tegen schade zou kunnen beschermen. In deze vroege beschrijving werd de potentie duidelijk. Er waren echter veel vragen die beantwoord moesten worden.
- Zouden deze eerste resultaten herhaalbaar zijn?
- In welke situaties zou het nuttig zijn?
- En hoe werkt BPC-157 precies?
Veel onderzoek heeft zich gericht op het spijsverteringskanaal. Een onderzoek bij ratten toonde bijvoorbeeld aan dat BPC-157 effectief was bij de behandeling van darmproblemen waar onderzoekers het in detail bestudeerden. De genezende effecten werden ook onderzocht op een ander belangrijk gebied: pezen. Peesblessures zijn moeilijk te genezen en hebben veel langere hersteltijden nodig dan blessures aan andere soorten weefsels.
Peesherstel
Een van de redenen hiervoor is dat er weinig bloedtoevoer is naar pezen en veel middelen voor genezing via het bloed worden aangevoerd. Uit tests met BPC-157 bleek dat het de genezing van blessures aan de achillespees van ratten sterk kon verbeteren. Dit herstel van de achillespees was aanzienlijk.
Een ander onderzoek wees uit dat BPC-157 zelfs de wondgenezing van de huid kon versnellen. Het bewijs suggereert dat het genezingspotentieel veel verder gaat dan alleen de maag. Maar wat is het mechanisme? Hoe helpt het precies?
Tot nu toe lijkt het erop dat er verschillende dingen tegelijk gebeuren. Ten eerste vermindert BPC-157 ontstekingen. In een experiment werd peper gebruikt om het gevoelige weefsel in de neus van een rat te irriteren. Normaal gesproken veroorzaakt dit een ontstekingsreactie, maar het vooraf aanbrengen van BPC-157 verminderde deze reactie. Hoe meer ze gebruikten, hoe groter de vermindering.
Werking van BPC-157
Deze ontstekingsremmende werking is een belangrijk aspect. Laten we even stilstaan bij de betekenis hiervan. Wat is ontsteking en waarom zouden we het willen verminderen? Ontsteking is een complexe reactie die helpt om beschadigd weefsel op te ruimen en aan het lichaam te signaleren om genezende factoren naar de blessureplek te sturen en mogelijke infecties te bestrijden. Het is noodzakelijk, maar overmatige ontsteking, of ontsteking die te lang aanhoudt, kan problemen veroorzaken.
Het verhoogt de pijn en kan gezond weefsel beschadigen, wat tot littekenvorming kan leiden. We willen ontstekingen dan ook vaak onder controle krijgen, zodat het niet uit de hand loopt. De juiste hoeveelheid ontsteking bevordert de genezing. Een ander belangrijk element van weefselherstel en -opbouw is de vorming van nieuwe bloedvaten. Dit wordt angiogenese genoemd. Zoals we al hebben gezegd, wordt veel van wat nodig is voor genezing via het bloed getransporteerd.
Vorming van bloedvaten
Een goede bloedtoevoer is dus cruciaal. Verschillende onderzoeken bij ratten hebben de stimulatie van angiogenese geïsoleerd als een van de belangrijkste manieren waarop BPC-157 helpt bij genezing. In een experiment werd BPC-157 bijvoorbeeld aangebracht op geplette en doorgesneden spieren en pezen. Het bleek een belangrijke groeifactor voor de groei van bloedvaten te reguleren. De stimulatie van angiogenese draagt bij aan de genezing.
Dit hielp de bloedvaten zich te vormen zoals het hoort, wat het herstel versnelde. Naast het verminderen van ontstekingen en het bevorderen van angiogenese, lijkt BPC-157 ook een belangrijke rol te spelen bij het beïnvloeden van het stikstofmonoxidesysteem. Stikstofmonoxide is een signaalmolecuul dat de bloedstroom en de immuunrespons reguleert. Beide zijn belangrijk voor genezing.
Onderzoek bij mensen
Dit klinkt allemaal geweldig: er is een natuurlijk peptide in onze maag dat de genezing in het hele lichaam lijkt te bevorderen door ontstekingen te beheersen, de vorming van nieuwe bloedvaten te stimuleren en de bloedstroom en immuunrespons te reguleren. Er is echter één groot probleem: al dit onderzoek is tot nu toe bij dieren gedaan. Tot nu toe zijn er geen gerandomiseerde klinische onderzoeken naar de effecten van BPC-157 bij mensen. Er is slechts één onderzoek geweest waarbij mensen betrokken waren.
Onderzoekers onderzochten de effecten van BPC-157 bij het verminderen van kniepijn, maar de studie heeft verschillende beperkingen. Dit onderzoek naar BPC-157 bij kniepijn laat zien hoe beperkt het bewijs bij mensen nog is. Ten eerste was het retrospectief, wat betekent dat de onderzoekers patiënten naar hun ervaringen vroegen nadat ze waren behandeld. In dit geval werden de patiënten zes maanden tot een jaar na een injectie met BPC-157 geïnterviewd.
Beperkingen onderzoek
Ze moesten vertrouwen op hun herinneringen van maanden eerder. Bovendien was er geen controlegroep. Kniepijn kan vanzelf beter worden. Zonder controlegroep is het onmogelijk om te zeggen of de verbetering te danken was aan BPC-157 of niet. Tot slot was de studie klein, met slechts 16 mensen. Deze studie helpt niet veel bij het bevorderen van ons begrip. Om de effecten van BPC-157 bij mensen verder te onderzoeken, hebben we gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken nodig.
Beweringen zoals deze, die op een blog op de website van een medische kliniek worden geplaatst, worden eenvoudigweg niet ondersteund door de gegevens die we momenteel hebben. Maar mensen gebruiken BPC-157 al. Je kunt het online kopen en, zoals we al hebben opgemerkt, je hoort veel verhalen over hoe het mensen heeft geholpen. Hoe moeten we hiermee omgaan? Is het zinvol om het toch te gebruiken en te kijken wat er gebeurt? Er zijn een aantal dingen om te overwegen.
Klinisch onderzoek
We proberen al het andere hetzelfde te houden en we controleren op het placebo-effect, door de deelnemers niet te vertellen in welke groep ze zitten. Dan kunnen we de resultaten zorgvuldig meten en duidelijk zien of de behandeling een significant verschil heeft gemaakt. Zonder dat gissen we maar een beetje. Maar je denkt misschien: zelfs als BPC-157 niets doet, wat heb ik te verliezen? Waarom probeer ik het niet gewoon en zie ik wat er gebeurt?
Er zijn drie sterke redenen voor voorzichtigheid. Ten eerste weten we niet of het veilig is. Omdat er geen klinische onderzoeken bij mensen zijn geweest, weten we niet of we onszelf schade toebrengen door het gebruik van de stof. Zelfs als het veilig is bij een bepaalde dosis, is dat misschien niet het geval bij een hogere dosis. Maar we hebben nog steeds geen idee wat de juiste dosis zou kunnen zijn.
Veiligheid en regulering
Ten tweede, zelfs als BPC-157 veilig is, weten we niet of het specifieke product dat we kopen veilig is. BPC wordt niet erkend als medicijn of supplement en het is niet gereguleerd. De realiteit is dat je, zonder onafhankelijke tests, niet weet wat je koopt en je niet weet wat je in je lichaam stopt. De derde reden, die specifiek geldt voor sporters, is dat het Amerikaanse antidoping agentschap het gebruik van BPC-157 bij wedstrijden heeft verboden, zoals USADA hier aangeeft.
Hun redenen sluiten aan bij wat we tot nu toe hebben besproken: we weten niet of het veilig is, het is niet goedgekeurd voor gebruik bij mensen en we hebben geen klinische onderzoeken die aantonen of het effectief is of niet. Hoewel het eerste onderzoek dus hoopgevend is, hebben we de gegevens bij mensen nog niet. Als we BPC-157 op dit moment gebruiken, stellen we ons bloot aan aanzienlijke risico’s en weten we niet of er voordelen zijn.
Alternatieven
Als je iemand kent die BPC-157 gebruikt of overweegt het te gaan gebruiken, overweeg dan om dit artikel met ze te delen. Er zijn daarentegen supplementen die wel effectief zijn en door goede research worden ondersteund. De bewijzen voor één supplement zijn zo sterk dat de International Society of Sports Nutrition concludeerde dat het het meest effectieve voedingssupplement is dat momenteel beschikbaar is voor sporters om het vermogen tot zware inspanning en de vetvrije massa tijdens de training te vergroten. Het helpt ook bij spierherstel na inspanning.
Gelukkig voor ons zijn de eerste zorgen over de veiligheid van het supplement weerlegd. Het supplement waar ik het over heb, is creatine monohydraat. Een ander supplement dat uitgebreid is onderzocht, is betaïne, oftewel trimethylglycine. Studies hebben aangetoond dat het de spierprestaties en de kwaliteit van onze trainingen aanzienlijk kan verbeteren.
Andere peptiden
Ik neem zelf dagelijks trimethylglycine en ik heb het ook in mijn maaltijden opgenomen. Dit betekent zeker niet dat jij dat ook zou moeten doen. Ik haalde die twee voorbeelden aan om te benadrukken dat er dingen zijn die we aan onze routine kunnen toevoegen die onze sportprestaties zullen verbeteren. Ze zijn bestudeerd, we weten wat ze doen en we weten dat ze veilig zijn. We hoeven niet onze toevlucht te nemen tot ongeteste supplementen.
BPC-157 is niet de enige peptide die aan populariteit wint. Er zijn vele anderen die je door diverse influencers in de gezondheids- en fitnesswereld zult zien noemen. Ze zouden ook het herstel stimuleren en ons lichaam signalen geven om meer groeihormoon te produceren. Maar net als BPC-157 ontbreken hierbij menselijke klinische onderzoeken die hun veiligheid en effectiviteit aantonen. Het zijn geen goedgekeurde stoffen voor het verbeteren van sportprestaties.
GLP-1 medicijnen
En dan is er nog één laatste peptide waar we het over moeten hebben: GLP-1-medicijnen oftewel glucagonachtige peptide 1. Misschien ken je deze medicijnen bij hun merknamen, zoals Ozempic. Dit peptide is de afgelopen jaren enorm in populariteit gestegen. Oorspronkelijk is het gemaakt als medicijn om te helpen bij de behandeling van diabetes type 2, maar nu is het vooral bekend om zijn afslankende effecten. Er is echter veel misleidende informatie over GLP-1-medicijnen in omloop.
Ook lezen:
Veelgestelde vragen
Wat is BPC-157?
BPC-157 is een synthetische peptide, een korte keten van aminozuren, afgeleid van een natuurlijk eiwit in maagzuur. Het wordt onderzocht voor mogelijke genezende en herstellende eigenschappen.
Waar wordt BPC-157 voor gebruikt?
Het wordt voornamelijk onderzocht voor het versnellen van blessureherstel, het verminderen van ontstekingen en het bevorderen van weefselherstel. Dierstudies suggereren dat het kan helpen bij peesblessures, darmproblemen en wondgenezing.
Is BPC-157 veilig voor mensen?
Er is nog onvoldoende onderzoek naar de veiligheid en effectiviteit van BPC-157 bij mensen. De meeste gegevens komen uit dierstudies, en er zijn geen gerandomiseerde klinische onderzoeken uitgevoerd.
Waar kan ik BPC-157 kopen?
BPC-157 is online verkrijgbaar, maar het is niet gereguleerd. Dit betekent dat de samenstelling en veiligheid van de producten niet gegarandeerd zijn.
Zijn er alternatieven voor BPC-157?
Ja, er zijn supplementen zoals creatine monohydraat en betaïne die wel wetenschappelijk onderbouwd zijn. Deze zijn effectief voor sportprestaties en spierherstel.
