Heb je je ooit afgevraagd wat er nu écht gebeurt wanneer je iets aanraakt?
Denk je dat je echt in contact komt met objecten om je heen?
Bereid je voor op een fascinerende reis door de wereld van atomen, elektronen en kwantumfysica die je kijk op de dagelijkse realiteit op zijn kop zet.
In dit artikel duiken we diep in de verbazingwekkende wetenschap achter aanraking en ontdekken we waarom fysici beweren dat we eigenlijk nooit echt iets aanraken.
Van de illusie van soliditeit tot kosmische verbindingen – laat je meevoeren in een verhaal dat je niet alleen zal verbazen, maar ook je begrip van de wereld om je heen zal verruimen.
Ontdek hoe de grenzen tussen wetenschap, filosofie en spiritualiteit vervagen in deze verkenning van één van de meest fundamentele menselijke ervaringen: aanraking.
Je weet wel, waarom zegt de fysica dat je nooit echt iets kunt aanraken?
Het heeft allemaal te maken met atomen en elektromagnetisch geladen deeltjes.
We vermoeden dat er een specifieke wetenschap achter zit:
- Als ik iets aanraak, waarom lijkt het dan vast te zijn?
- Als dit allemaal in mijn geest zit, vanuit een Boeddhistisch standpunt, hoe kan ik het dan aanraken?
Het lijkt wel een droom waarbij vingers droomhanden aanraken met een droomsensatie. Onder de oppervlakte is er al die geavanceerde wetenschap en formules, en ergens in het midden staat E=mc² en het atoom, en de wet van drie: positief, negatief en neutraal.
Alvast 5 van de belangrijkste punten
Illusie van Aanraking: Ondanks dat we denken iets vast te raken, blijkt dat we nooit echt iets aanraken door de afstotende krachten van atomen.
Atomaire Interacties: Elektronen worden aangetrokken door protonen, maar stoten elkaar af vanwege hun negatieve ladingen. Dit zorgt voor een schijnbare soliditeit van materialen.
Druk en Fusie: Bij hoge druk, zoals in fusie-reactoren, worden atomen en hun deeltjes gedwongen dichterbij elkaar te komen, wat kan leiden tot explosieve energie.
Wetenschappelijk Inzicht: Alles wat we zien en aanraken bestaat uit onvoorstelbaar kleine deeltjes. De meeste van de massa van een atoom is lege ruimte, met elektronen die rond een kern cirkelen.
Kosmische Verbinding: Onze aanraking en bewustzijn kunnen niet alleen fysiek zijn, maar ook via gedachten en interacties met elektromagnetische velden. Dit raakt de kern van het universum aan.
De Kracht van Elektronen
We hebben de proton, die positief geladen is, de neutron, die neutraal is, en de elektronen, die negatief zijn. Positief, neutraal, negatief, kleine magneten die rond draaien.
We weten dat de negatieve lading van de elektronen wordt aangetrokken door de positief geladen proton, zoals twee tegenovergestelde polen van magneten die elkaar willen aantrekken.
Maar er is een afstotende kracht die uit de kern komt en die niet helemaal begrepen wordt. Hoe dichter het elektron bij de proton komt, hoe sneller het begint te draaien, wat leidt tot een stabiele draaiing waarbij de centrifugale kracht de aantrekkingskracht tussen hen in evenwicht houdt.
Dit leidt tot een stabiel atoom. Wanneer de verbindingen die mijn huid en de cellen van mijn vingertoppen vormen atomen zijn, en atomen deze draaiende elektronen met een negatieve lading hebben, en ik probeer iets aan te raken zoals deze telefoon, dan lijkt het vast te zijn.
De Illusie van Soliditeit
Dit komt omdat de atomen in de telefoon ook een negatieve lading hebben, en de twee negatieve ladingen stoten elkaar af, zoals magneten met dezelfde pool elkaar afstoten. In de atomaire wereld is het niet mogelijk voor een elektron en een proton om elkaar ooit aan te raken.
Als je de zaak dwingend maakt, zoals bij fusie-reactoren, worden enorme hoeveelheden druk uitgeoefend, waardoor de atomen en de elektronen en protonen steeds dichterbij elkaar komen.
Dit resulteert in een explosieve energie. In werkelijkheid, wanneer ik iets aanraak, stoten de triljoenen atomen van mijn vingertoppen en de triljoenen atomen van het object elkaar af. Hoe meer druk ik uitoefen, hoe meer de atomen zich verzetten. Daardoor lijkt het object vast te zijn. Het is een illusie van soliditeit.
De Kosmische Verbinding
Wetenschap vertelt ons dat alles wat we kunnen zien en aanraken bestaat uit onvoorstelbaar kleine bouwstenen die deeltjes worden genoemd. Onze lichamen zijn daar ook van gemaakt, wat betekent dat op microschaal onze lichamen zich kwantummechanisch gedragen.
We hebben dit in detail besproken; 99% van het atoom is lege ruimte. Atomen hebben een kern waar het grootste deel van de massa zit, met elektronen die rond de buitenkant cirkelen.
Hoe hard ze ook proberen, twee elektronen kunnen elkaar nooit aanraken; ze zweven op ongeveer 10^-8 meter van elkaar. In de fysica worden deeltjes deels aangetrokken of afgestoten door andere deeltjes, afhankelijk van hun lading.
Elektronen worden aangetrokken door protonen, maar afgestoten door andere elektronen. De sensatie van aanraking is misschien wel een grote illusie die door de hersenen wordt gecreëerd om de interacties tussen onze elektronen en het elektromagnetische veld te interpreteren.
Onze hersenen interpreteren elektromagnetische interacties waarbij ladingen elkaar afstoten. Onze aanraking verfijnen we door meer aandacht te schenken aan die sensatie. Plots kunnen we de elektromagnetische velden die van het lichaam afkomen voelen. Dat is de gevoeligheid voor het voelen van deze energievelden. Onder de oppervlakte weten we ook dat het veel dieper en mysterieuzer is dan dat.
Convergerende en divergerende elektromagnetische massa-energie-momenta interacties maken deel uit van aanraking. Zodra we atomen hebben, hebben we protonen, elektronen en neutronen, en daarmee het kwantumveld, donkere materie, donkere energie en kosmische elektromagnetische velden in actie.
Dit ligt ten grondslag aan het eenvoudigste wat we kunnen aanraken en breekt open in het hele prachtige kosmische veld zelf. Wat aanraking is, is de afstoting van kwantumwaarden van convergerende waarden die samenkomen en divergerende waarden die uit elkaar worden afgestoten.
Verbinding met het Universum
Dit is ons en het universum met een gevoel van aanraking. Het raakt de kern en ziel van het universum aan met je geest; het hoeft niet per se met je vingertoppen te zijn. Je kunt dingen aanraken met je gedachten. Ik kan je raken in dit gesprek; we raken elkaar de hele tijd aan door middel van deze reeks live streams.
We raken elkaars bewustzijn aan door aandacht te besteden aan wat we hier bespreken. En door de hersengolf-entrainment soundtrack met hoofdtelefoons te doen, raken we elkaars bewustzijn aan en stemmen we die bewustzijnsvelden op een zeer precieze manier op elkaar af.
We raken het onaanraakbare aan en interactie met het kosmos op een nieuwe bewuste manier van aanraking. We raken amorfe vibratievelden aan die je op geen andere manier kunt zien, ruiken of horen. Jouw bewustzijn bevindt zich hier, met precisie in de vingertoppen, en wat we aanraken is informatie.
Ook lezen:
Veelgestelde vragen
Wat gebeurt er als we iets aanraken volgens de fysica?
Wanneer we iets aanraken, stoten de elektronen in onze vingertoppen af tegen de elektronen van het object. Deze afstotende kracht creëert de illusie van soliditeit.
Waarom voelt een object vast aan als we het aanraken?
Een object voelt vast aan door de afstotende krachten tussen de negatieve ladingen van de elektronen in onze huid en die in het object. Deze kracht voorkomt dat atomen elkaar raken.
Hoe verklaart de fysica dat we nooit echt iets aanraken?
Volgens de fysica komen de elektronen van verschillende objecten nooit echt met elkaar in contact. De afstotende elektromagnetische krachten tussen de elektronen houden de atomen op een kleine afstand van elkaar.
