Ontsnappen uit The Matrix geeft je De Ware Betekenis van het Leven

Deze Man Sterft en Ontdekt Dat We Altijd Alles Verkeerd Hebben Begrepen


153 keer gelezen sinds
5
minuten leestijd
5
minuten leestijd
153 keer gelezen sinds

0
(0)

Dit gebeurde op 18 juli 1988. Ik was op een wildwatervaren trip op de South Fork van de Payette River in centraal Idaho. We vertrokken de rivier op en na een paar minuten kwamen we bij een deel waar het water woest werd. Er stak een grote rots, zo groot als een auto, uit het water omhoog en we werden er recht naartoe getrokken. Het kanaal aan de linkerkant was erg steil en gevaarlijk en onze gids achterop de boot zei dat het te ruig zou zijn en dat we het waarschijnlijk niet zouden halen. We moesten naar rechts peddelen en wel hard.

De gids schreeuwde tegen ons dat we naar rechts moesten peddelen en wij peddelden als gekken om om de rechterkant van de rots heen te komen. Maar het water bracht ons recht voor die rots en we botsten ertegenaan. De boot draaide haaks op het water en de mannen achter mij vielen tegen mij aan en sloegen me in het water. Ik was de enige die erin viel. Zelfs op dat moment, terwijl ik achterover viel en mijn voeten het wateroppervlak braken, dacht ik: “Wauw, ik zal kunnen opscheppen dat ik een waterval ben afgegaan met niets anders dan een zwemvest.”

De Kracht van het Water

Het duurde ongeveer vijf seconden voordat ik de kracht van het water voelde en besefte dat ik in grote problemen zat. Er was weinig wat ik kon doen om de situatie te beheersen. Ik werd zwakker en zwakker. Na de laatste waterval, die waarschijnlijk de derde of vierde was, was ik zo uitgeput dat ik me herinner dat ik, nadat ik door de stroom naar beneden was gespuwd, probeerde naar de oppervlakte te komen. Ik probeerde mijn armen op te tillen, maar kon het niet. Ik probeerde met mijn voeten te trappen, maar ook dat lukte niet. Toen wist ik dat ik zou sterven. Ik wist dat ik het niet zou halen.

Een Buitenaardse Ervaring

Bijna meteen daarna voelde ik mezelf mijn lichaam verlaten. Het was alsof ik in een flits ergens anders was, waar geen geweld, pijn of ademnood was. Het was een soort grijs gebied en ik zei tegen mezelf: “Wat is er net met me gebeurd?” Op dat moment voelde ik de aanwezigheid van een wezen naast me, die telepathisch met me communiceerde. Het zei: “Alles is in orde, jij bent in orde en ik ben hier om voor je te zorgen.” Het wezen begon weg te bewegen van mij en ik had het gevoel dat het een mannelijk wezen was, iemand die om me gaf en die ik heel goed kende.

Een Levensherziening

We kwamen op een plek waar ik mijn leven vanuit drie verschillende perspectieven begon te bekijken: mijn eigen perspectief, een alwetend perspectief en het perspectief van iedereen met wie ik ooit interactie had gehad. Eén van de meest opmerkelijke herinneringen was toen ik een kind van vier was en mijn broer, een jaar jonger, huilend naar huis kwam omdat de buurjongen, John, hem had geslagen. Ik herinnerde me hoe ik John, die een vriend van me was, met een stok op zijn hoofd sloeg om wraak te nemen voor mijn broer.

Diepe Schuldgevoelens

Toen ik mijn leven bekeek, voelde ik de pijn en emoties van anderen die ik had gekwetst. Een voorbeeld was mijn vroege huwelijk, waarin mijn vrouw en ik niet goed wisten hoe we met de moeilijkheden van het leven om moesten gaan. De dingen die we tegen elkaar zeiden en deden, waren pijnlijk en ik schaamde me diep voor mijn gedrag. Er was echter geen oordeel van het wezen dat me begeleidde; alles draaide om ervaring. In plaats van oordeel voelde ik een golf van onvoorwaardelijke liefde en ik begon te begrijpen dat liefde de scheppende kracht van alles was.

Het Doel van Ons Bestaan

Terwijl ik mijn leven herzag en vragen stelde, kreeg ik alle antwoorden volledig en bevredigend. Ik besefte dat we allemaal bestaan binnen het bewustzijn van wat ik God noem en dat deze God een absoluut niet-oordelend, liefdevol wezen is. In tegenstelling tot de westerse christelijke opvatting van God als een oude man in de hemel, begreep ik dat we niet apart van God zijn, maar juist een deel van God. We kiezen ervoor om te belichamen en te leren door ervaringen en dat is waarom we hier zijn.

Terug naar het Lichaam

Uiteindelijk kreeg ik de keuze om te blijven of terug te gaan naar mijn lichaam. Hoewel ik liever zou blijven, besloot ik terug te gaan om mijn overeenkomsten en contracten met anderen in dit leven te vervullen. Op dat moment was ik terug in mijn lichaam, onder water, bewust van mijn situatie. De man in de kajak, BR, vond me en haalde me naar de oppervlakte. Hij riep tegen me om te ademen en de lus van zijn kajak vast te grijpen. Uiteindelijk slaagde ik erin om naar de kant te komen, waar ze me uit het water trokken en in veiligheid brachten.

Nieuwe Inzichten

Ik wil benadrukken dat jij en iedereen daarbuiten intens geliefd zijn. Je bent een spiritueel wezen hier om ervaringen op te doen. We hebben er zelf voor gekozen om hier te komen en een menselijke gedaante te belichamen. Het gaat allemaal om het opdoen van ervaringen en groeien als wezen. Laat de betere engelen van je natuur je leiden. God zegene jullie allemaal.

Klik op een ster om dit artikel te beoordelen!

Gemiddelde waardering 0 / 5. Stemtelling: 0

Tot nu toe geen stemmen! Ben jij de eerste dit bericht waardeert?

Random Image

Fact checking: Nick Haenen, Spelling en grammatica: Sofie Janssen

Zoeken

Fact checking: Nick Haenen
&
Spelling en grammatica: 
Sofie Janssen

Image Not Found