Het Verhaal Achter de Val van Google’s Aandelen
Gisteren stortte de aandelenprijs van Google in toen bleek dat Gemini, hun AI-product, beelden genereerde die compleet de plank missloegen. Dit is waarschijnlijk een van de meest interessante zakelijke verhalen van het afgelopen jaar. Ik wil hier diep op ingaan op drie verschillende niveaus. Ten eerste, wat er aan de hand is met de programmering van de AI zelf. Ten tweede, de programmering van de drijfveren van Google’s eigen medewerkers. En ten derde, de programmering van de drijfveren van de bedrijven en hun topmanagement zelf. Ik zal uitleggen wat ik bedoel, want alle drie zijn cruciaal om te begrijpen wat hier echt aan de hand is.
De Kwestie met AI en Bedrijfsculturen
Laten we het hebben over de AI zelf. Hier is wat er gebeurde: wanneer je Gemini vroeg om wat beelden van deze grondleggers te tonen, kwam er een merkwaardig resultaat naar voren. De grondleggers waren niet wit, maar zwart. Natuurlijk is er niets mis met zwart of wit zijn, maar een is feitelijk correct en de ander niet. En de AI was hardnekkig in zijn vooroordelen over een breed scala aan categorieën.
Wat onthulde dit?
De AI weerspiegelt gewoon de vooroordelen van zijn menselijke makers. Het ding met AI is dat het generatief is; het creëert nieuwe inhoud die zelfs de menselijke wezens niet direct hebben gemaakt met behulp van een computer. Dat is wat AI anders maakt dan eerdere vormen van door mensen bediende technologie. Maar die AI, in zijn zeer DNA, bijna de manier waarop het denkt, wordt geprogrammeerd door de zeer vooroordelen die zijn makers erin steken.
Nu wat geleerd is, is dat de vooroordelen die in die AI zijn geïnfuseerd, niets anders zijn dan de culturele orthodoxie die de rest van Silicon Valley doordringt van de moderne woke orthodoxie die geleerd heeft om zich te verontschuldigen voor het systemische racisme van vooral de VS, beginnend in 1619, niet 1776.
Maar nu is die woke vooroordeel niet alleen iets voor een DEI-trainingsessie op de HR-afdeling, maar wordt het weerspiegeld in de zeer inhoud die de ingenieurs zelf creëren, de zeer algoritmen die ze schrijven die de AI programmeren die de geschiedenisboeken van de toekomst zal schrijven. Nu, hoe werden die medewerkers zelf geprogrammeerd om zich op die manier te gedragen? Dat is door een reeks drijfveren gecreëerd rondom hen. Dit is de tweede laag hier, programmering van de makers van de AI zelf.
De 2e laag
Neem wat er gebeurde met James Damore bij Google, datzelfde bedrijf. Wat deed hij? Hij had het lef om zich uit te spreken bij Google in een open forum dat ze hosten, een chatforum dat ze hebben waar hij een alternatieve hypothese bood voor waarom er minder vrouwen dan mannen in het ingenieursberoep waren. En hij zei dat dit misschien een afwijking in interesses of conditionering op een eerdere en jongere leeftijd weerspiegelde.
Het wegvallen van het Open Debat
Voor deze uitspraak werd hij fel bekritiseerd. Hij werd ontslagen, en zo werd de boodschap aan andere werknemers bij Google en in heel Silicon Valley duidelijk gemaakt: als je niet meegaat met de nieuwe ‘woke’ orthodoxie, word je verteld dat je je mond moet houden, moet gaan zitten, moet doen wat je gezegd wordt, en als je dat niet doet, word je ontslagen en krijg je te maken met persoonlijke- financiële- en reputatieschade.
Dit beëindigt de cultuur van echt open debat, die ons in de eerste plaats in staat stelt om betere producten te maken. Ik wed dat veel van de ingenieurs die aan Gemini werkten, wisten dat ze een bevooroordeeld product maakten, een product dat zijn eigen leven zou gaan leiden en mensen naar verkeerde antwoorden zou leiden, maar ze durfden er niets over te zeggen omdat ze al waren geprogrammeerd door de prikkels die Google in zijn bedrijfscultuur had gecreëerd.
De Invloed van Kapitaal
Dit signaleerde dat als je wel sprak over die fout in het product, en het was een fout, je hetzelfde lot zou ondergaan als James Damore. Dat is de tweede laag van programmering met prikkels. Maar er is een derde en hogere laag van programmering met kapitaal zelf, die bedrijven in heel corporate Amerika ertoe aanzet zich te gedragen zoals ze doen.
Het is niet alleen Google
Kijk naar wat Anheuser-Busch deed met zijn rampzalige marketingcampagne die de transgender-agenda promootte, gericht op een kleine minderheid, wat zijn eigen aandelenprijs deed kelderen, niet alleen als een eenmalige gebeurtenis. Anheuser-Busch heeft sindsdien niet echt hersteld van de ramp van dat experiment met transgender-ideologie. Je zou kunnen stellen dat er zelfs een vergelijkbare les te leren valt van Boeing, dat ondanks al zijn DEI-beleid, niet veel deed om te voorkomen dat zijn eigen vliegtuigen daadwerkelijk van hoge kwaliteit waren, toen deuren van de 737 Max midden in de lucht eraf vlogen.
Wat is DEI?
Diversity, Equity, and Inclusion: Diversiteit, gelijkheid en inclusie zijn organisatorische kaders die tot doel hebben “de eerlijke behandeling en volledige participatie van alle mensen” te bevorderen, met name groepen “die historisch ondervertegenwoordigd zijn of het slachtoffer zijn van discriminatie” op basis van identiteit of handicap. Wikipedia (Engels)
De Rol van Vermogensbeheerders
De lijst gaat maar door, maar wie programmeert deze bedrijven om zich zo te gedragen? Dat zijn de vermogensbeheerders, de financiële instellingen die jouw geld investeren in de publieke bedrijven in corporate Amerika. Wat ze doen is jouw geld gebruiken om effectief te stemmen voor beleid in al deze bedrijfsbesturen die sociale agenda’s bevorderen in plaats van productexcellentie, of het nu gaat om productexcellentie voor Gemini, Budweiser, Anheuser-Busch, of zelfs Boeing.
BlackRock, State Street, Vanguard, die 20 biljoen euro beheren, stemmen voor rassen equiteit audits in Apples bestuurskamer, zoals je een paar jaar geleden zag met BlackRock en State Street, stemmen voor scope 3 emissieplafonds met Chevron, in het geval van BlackRock, State Street, Vanguard, enkele jaren geleden, die deze bedrijven niet ten goede komen, maar wel eenzijdige orthodoxieën bevorderen die op hun beurt door overheidsactoren worden aangedrongen om BlackRock, State Street en Vanguard na te streven.
Trek die draad helemaal door tot aan de top, en je ziet dat de AI de vooroordelen van zijn programmeurs weerspiegelt, de menselijke wezens die de werknemers van deze bedrijven zijn, zelf geprogrammeerd door de werknemer prikkelingen die die bedrijven creëren in hun bedrijfscultuur, die op hun beurt geprogrammeerd zijn door de daadwerkelijke vermogensbeheerders die kapitaal in deze bedrijven infuseren, BlackRock, State Street en Vanguard, die natuurlijk zelf geprogrammeerd zijn door overheidsactoren waar veel van dit begint.
Het is niet de onzichtbare hand van de markt, het is de onzichtbare vuist van progressieve overheid achter dit hele fenomeen. Google leerde die les gisteren toen zijn aandelenprijs kelderde. Je zou hopen dat Anheuser-Busch het heeft geleerd met zijn beschadigde aandelenprijs. Focus op productexcellentie, focus op excellentie, punt uit, boven sociale en politieke agenda’s, dat is de weg voorwaarts.
Link: YouTube video
Veelgestelde vragen
Wat onthult de Gemini-catastrofe over Google's bedrijfscultuur?
De Gemini-catastrofe belicht hoe de bedrijfscultuur bij Google en andere techgiganten de openheid voor debat en kritiek sterk beperkt, met nadruk op een 'woke' ideologie boven productinnovatie.
Hoe heeft de focus op 'woke' ideologieën invloed op de techindustrie?
De focus op 'woke' ideologieën leidt af van kernzaken zoals productontwikkeling en innovatie, wat negatieve gevolgen heeft voor de bedrijfsprestaties en marktpositie.
Wat is de impact van externe vermogensbeheerders op bedrijfsbeslissingen?
Externe vermogensbeheerders zoals BlackRock en Vanguard oefenen aanzienlijke invloed uit op bedrijven door te stemmen voor beleid dat sociale agenda's bevordert ten koste van productexcellentie en innovatie.
Like ons op Facebook om meer artikelen zoals deze in je feed te zien verschijnen die je anders zou missen.
