Het is ten eerste belangrijk te beseffen dat elke relatie vroeg of laat eindigt. Altijd. En als je er goed over nadenkt, verlies je eigenlijk niet zoveel wanneer een relatie eindigt. Dat komt omdat niets van wat er in een relatie is gebeurd, wat je hebt gevoeld, opgebouwd of ervaren, je werkelijk kan worden afgenomen. Al deze dingen liggen in het verleden, en alles in het verleden is volledig en blijvend veilig. Het verleden is namelijk volledig en voorgoed onbereikbaar. Niemand kan het verleden veranderen, ongeacht de omstandigheden. Alles wat in een relatie is gebeurd, blijft net zo veilig in het verleden, of die relatie nu doorgaat of eindigt.
Als een relatie eindigt, gaat er eigenlijk maar één ding echt verloren, en het is dat verlies dat je hart werkelijk breekt. Dat ene ding is de redelijke hoop op een gewenste toekomst. En die gewenste toekomst is iets dat je nooit hebt gehad, of ooit hebt kunnen hebben, juist omdat het een toekomstig verlangen is. Dit betekent dat je vanuit een bepaald perspectief niets hebt verloren, omdat je het nooit echt had. Je kunt immers alleen iets verliezen wat je al in bezit hebt. Dus dit verlies is eigenlijk denkbeeldig, geen werkelijk verlies. Maar toch, het voelt zeker niet denkbeeldig, toch? Dat komt doordat die gewenste toekomst gevuld was met veel emotie, vaak hele positieve emoties, die absoluut echt en voelbaar waren.
Het verlies van een droom is een van de pijnlijkste dingen die er zijn. Het doet verschrikkelijk veel pijn, vooral wanneer die droom de meest oprechte, waardevolle en nobele delen van onszelf bevat. Zo’n droom kan prachtig zijn: een levendig huis met blije kinderen die in de tuin spelen, trouwklokken en champagne, samen hand in hand door de regen lopen, de voldoening van slagen ondanks alle obstakels. Mensen kunnen schitterende dromen hebben, en hoe mooier de droom, hoe moeilijker het is om die los te laten. Het is moeilijk om afstand te doen van onze hoogste, meest gekoesterde visies van de toekomst, ongeacht of dat noodzakelijk is. Daarom heeft het beëindigen van serieuze relaties vaak tijd nodig om te rouwen.
Toch duurt die rouwperiode vaak langer dan nodig is. Dit komt omdat mensen deze toekomstbeelden vaak vullen met de beste delen van zichzelf. Wanneer het dan tijd is om een hoop die onbereikbaar is geworden op te geven, kan dat voelen alsof je de beste delen van jezelf moet opgeven. Dat is niet echt zo, maar het kan wel zo aanvoelen. Dit is een ondraaglijke situatie voor veel mensen. Het vraagt een ongebruikelijke mate van vastberadenheid en zelfbeheersing om dat te kunnen doen. Veel mensen verwarren de droom met hun eigen beste eigenschappen en vrezen dat ze die verliezen als ze de droom loslaten. Daardoor blijven ze langer in hun liefdesverdriet hangen dan nodig is.
Dit is waarom je altijd zelf je hart breekt. Jij bent degene die die droom heeft gevuld met de beste delen van jezelf. Niemand anders kon dat voor je doen, zelfs al hadden ze dat gewild. En natuurlijk, als je die droom niet had gevuld met de beste delen van jezelf, zou je nu niet zoveel pijn hebben. Maar dit is eigenlijk iets goeds. Waarom? Omdat jij het deed, kun je het ook ongedaan maken. Als iemand anders dat voor jou had gedaan, zou het veel moeilijker zijn om het ongedaan te maken zonder hun hulp, iets waar je nu misschien niet op kunt rekenen.
De term voor het vullen van iets met emotie en waarde is “cathexis,” en daarom noemen we het proces van het loslaten van die emotie en waarde “decathexis.” Hoewel het niet altijd zo voelt, heb je hier enige controle over. Je hebt enige controle over wat je doordrenkt met emotie en waarde, wat betekent dat je ook controle hebt over wat je daarvan losmaakt. Decathexis is het proces van het terugnemen van de beste delen van jezelf die je in iets of iemand anders hebt gestopt. Het is essentieel dat je deze delen terugneemt voordat je de droom van een gewenste toekomst opgeeft, om twee redenen.
Verklarende woordenlijst
- Liefdesverdriet: Het intense verdriet en de pijn die iemand voelt na het beëindigen van een romantische relatie.
- Cathexis: De psychologische term voor het investeren van emotie en waarde in een persoon, object of idee.
- Decathexis: Het proces van het terugtrekken of loslaten van de emotionele waarde en betrokkenheid die je in iets of iemand hebt geïnvesteerd.
Ten eerste, zoals eerder besproken, is het erg moeilijk om een droom los te laten zolang die nog gevuld is met deze delen van jezelf. Dit betekent dat mensen die niet decathecteren, langer en dieper pijn zullen voelen na het einde van een relatie dan nodig is. Er is echter nog een tweede, zeer belangrijke reden waarom het belangrijk is om een droom te decathecteren voordat je deze opgeeft. Als mensen erin slagen om de droom los te laten zonder te decathecteren – wat moeilijk is maar wel mogelijk, vooral als ze worden gedreven door intense pijn en wanhoop – dan kunnen ze de beste delen van zichzelf kwijtraken: de lieve, hoopvolle, liefdevolle, nobele en mooie kanten van hun psyche. En dat is een zeer groot en uiteindelijk zelf toegebracht verlies.
Ik wil dat je beseft dat, hoe erg een ander je ook heeft gekwetst bij een breuk of scheiding, je jezelf nog meer pijn doet als je je hart als gevolg daarvan opgeeft. Dit is het verlies van iets werkelijks, terwijl het verlies van een gewenste toekomst, zoals eerder besproken, technisch gezien slechts het verlies van een mogelijkheid is. Ik begrijp waarom mensen dit doen. De pijn van het verliezen van hoop op een gewenste toekomst kan ondraaglijk aanvoelen. Alsof elke ademhaling pijn doet, elke beweging pijn doet. Alles doet pijn. Mensen kunnen niet oneindig lang in die pijn blijven hangen, dus ik begrijp waarom ze doen wat ze doen om daaraan te ontsnappen. Maar als de enige manier om aan die pijn te ontsnappen is om je vermogen om te voelen te vernietigen, dan zou dat echt alleen als laatste redmiddel moeten worden overwogen.
Het vermogen om de beste delen van jezelf terug te nemen na het einde van een relatie hangt af van je inzicht dat de persoon of de relatie die je hebt verloren, niet speciaal was door wie zij waren, maar door wat jij erin hebt gestopt. Als je dat eenmaal begrijpt, wordt het makkelijker om de droom te zien voor wat het is: een droom. Het was een mogelijke toekomst die geen basis had in de werkelijkheid, ongeacht hoe de relatie eindigde. En dan is het makkelijker om los te laten.
Zoals ik eerder uitlegde: hoe meer je pijn, wrok, boosheid en jaloezie ervaart, hoe meer je je emotioneel vastklampt aan iets. Net zoals iets fysiek loslaten, vereist ook iets emotioneel loslaten een soort ontspanning. Minder doen, niet meer, zorgt ervoor dat iets uit onze greep valt. Dat wordt onvergelijkbaar makkelijker als je in staat bent om de negatieve emoties die je voelt te vervangen, zo niet door positieve emoties, dan tenminste door neutrale.
Hoe dan ook, je liefdesverdriet is het verlies van een droom die je in je hoofd hebt opgebouwd als gevolg van je liefde en/of aantrekkingskracht. En daar is niets mis mee; die droom kan een prachtige visie van een mogelijke toekomst zijn. Maar als we eerlijk zijn, was er misschien iets mis met de uitvoering ervan, en het is belangrijk om die twee niet te verwarren. Neem de goede delen van jezelf terug die je in die relatie hebt gestoken, ze zijn van jou. Leer de lessen die je moet leren over het waarmaken van dromen in de realiteit, en als je er klaar voor bent, ga dan door met je leven. Je hoeft niet te stoppen met liefhebben alleen omdat je in het verleden gekwetst bent. Wel moet je misschien leren om niet meer te riskeren dan je kunt veroorloven te verliezen.
Ook lezen:
Veelgestelde vragen
Wat is cathexis en decathexis?
Cathexis is het proces van het investeren van emotie in iets of iemand, terwijl decathexis het terugtrekken van die emotie is.
Hoe kan ik sneller herstellen van liefdesverdriet?
Door te begrijpen dat je niet de persoon, maar de droom verliest, en door bewust de emotionele waarde terug te nemen die je hebt geïnvesteerd.
Waarom is het belangrijk om mijn dromen los te laten na een relatiebreuk?
Het is essentieel om je dromen los te laten om de beste delen van jezelf terug te winnen en verder te kunnen groeien zonder blijvend verdriet.
