Moslimvrouw Sterft en Keert Terug met een Waarschuwing die Iedereen Schokt

Ontmoet Zob Farooqi

Mijn naam is Zob Farooqi en ik ben 47 jaar. Ik woon in een bescheiden huis met twee verdiepingen in Lansing, Michigan, waar ik het grootste deel van mijn volwassen leven heb doorgebracht. Totdat alles veranderde, was ik gewoon een doorsnee moeder van middelbare leeftijd. Ik werkte als assistent in de apotheek bij de plaatselijke CVS en voedde samen met mijn man Kareem onze twee tieners op.

Ik groeide op in een toegewijd islamitisch gezin, en mijn geloof was alles voor me. Ik bad vijf keer per dag zonder uitzondering, vastte tijdens de Ramadan en probeerde mijn best te doen om alle lessen na te leven die ik sinds mijn kindertijd had geleerd. Mijn ouders waren uit Pakistan geëmigreerd voordat ik werd geboren, en zij zorgden ervoor dat we onze religieuze tradities in Amerika in ere hielden.

Een Ochtend als Elke Andere

Die winterochtend begon zoals alle andere. Ik was bezig met de voorbereidingen voor mijn vroege dienst, rende door de keuken om ontbijt voor de kinderen klaar te maken voordat ze naar school gingen. Op de achtergrond speelde het nieuws zachtjes, iets over een sneeuwstorm die later die week zou komen. Ik dacht nog dat ik na het werk boodschappen moest halen.

Wat ik niet wist, was dat onze CO2 melder al weken niet meer werkte. De batterijen waren leeg en om de een of andere reden hadden Kareem en ik die vergeten te vervangen tijdens ons gebruikelijke onderhoud. Het bleek dat onze oude verwarming een barst had in de warmtewisselaar, die langzaam het geurloze en kleurloze gas in ons huis lekte.

Een Oogwenk van het Noodlot

Ik begon me een beetje duizelig te voelen terwijl ik de lunchpakketten klaarmaakte, maar ik wuifde het weg als vermoeidheid. Mijn dochter Amira klaagde over hoofdpijn en wilde thuisblijven van school. Mijn zoon Zayn was al boven in de douche. Kareem was vroeg vertrokken voor zijn werk bij het ingenieursbureau in het centrum.

De duizeligheid werd erger terwijl ik de vaatwasser inlaadde; de kamer begon te draaien en mijn zicht werd wazig aan de randen. Ik herinner me dat ik naar mijn telefoon reikte om 112 te bellen, maar mijn vingers voelden gevoelloos en onhandig aan. Het laatste wat ik zag, was Amira’s angstige gezicht toen ik op de keukenvloer neerviel.

Een Wonderbaarlijke Redding

Later hoorde ik dat Amira, ondanks dat ze zich ook ziek voelde, erin slaagde de hulpdiensten te bellen. De brandweer was binnen enkele minuten ter plekke en ontdekte gevaarlijke niveaus van koolmonoxide in het hele huis. Ze haalden ons net op tijd naar buiten: ik was bewusteloos, Amira kon amper lopen, en Zayn was flauwgevallen in de douche.

In de ambulance, zo vertelden de hulpverleners mij later, had mijn hart gedurende 4 minuten en 37 seconden stilgestaan. Ik was klinisch dood. Maar wat er in die minuten gebeurde, voelde als een eeuwigheid en veranderde alles wat ik dacht te weten over leven, dood en wat daarna komt.

Het Moment van Verandering

Terugkijkend zie ik dat mijn hele leven naar dit moment leidde. Jaren van toegewijde gebeden, alle religieuze lessen die ik zonder vraag had aangenomen, al mijn zekerheden over wat er na de dood gebeurt – niets had me kunnen voorbereiden op wat ik zou ervaren.

De arts vertelde me dat ik ongelooflijk veel geluk had gehad. Als Amira niet had gebeld toen ze dat deed, als de hulpverleners maar een paar minuten later waren gekomen, of als de koolmonoxidewaarden net iets hoger waren geweest, hadden we het allemaal niet overleefd. Maar nu weet ik dat geluk er niets mee te maken had. Wat daarna gebeurde, was bedoeld als een goddelijke afspraak die waarheden zou onthullen die ik nooit had verwacht te ontdekken.

Een Leven Gebouwd op Overtuigingen

Ik had mijn leven altijd beoordeeld op hoe goed ik me aan de regels hield. Bad ik op de juiste tijden? Kleedde ik me bescheiden genoeg? Was ik een goed voorbeeld voor mijn kinderen van wat een trouwe islamitische vrouw zou moeten zijn? Deze vragen beheersten mijn gedachten dagelijks en bepaalden elke keuze die ik maakte.

Mijn relatie met Kareem was gebaseerd op deze gedeelde overtuiging. We ontmoetten elkaar bij het Islamitisch Centrum in Greater Lansing tijdens een bijeenkomst van de gemeenschap. Zijn familie, net als de mijne, legde de nadruk op het belang van trouwen binnen het geloof. We voedden onze kinderen op met dezelfde waarden, stuurden hen naar de islamitische school in het weekend en zorgden ervoor dat ze het belang van onze overtuigingen begrepen.

Geloof en Uitdagingen op de Werkvloer

Werken bij CVS stelde mijn geloof soms op de proef. Ik moest soms recepten behandelen die tegen islamitische principes ingingen of klanten bedienen wiens levensstijl alles tegensprak waarin ik geloofde. Maar ik herinnerde mezelf er altijd aan dat het niet mijn plaats was om te oordelen; alleen Allah kon dat doen.

Op de ochtend van mijn bijna-doodervaring voelde ik me bijzonder gezegend. Amira was net toegelaten tot Michigan State University met een volledige beurs, Zayn’s cijfers verbeterden na een moeizame start op de middelbare school, en Kareem had onlangs promotie gekregen. Alles leek precies zo op zijn plaats te vallen als ik dacht dat het zou moeten voor een gezin dat altijd de juiste regels volgde.

Een Normale Ochtend Die Alles Veranderde

Terwijl ik die ochtend uit mijn keukenraam keek, zag ik de buurkinderen op de bus wachten, warm ingepakt tegen de kou van Michigan. Mevrouw Peterson van hiernaast was haar oprit aan het sneeuwruimen en ik maakte een mentaal aantekening om Zayn later te sturen om haar te helpen.

Deze kleine, alledaagse momenten voelden zo stabiel en zeker. Ik had geen idee dat alles wat ik geloofde over de wereld, over leven en dood, over God, en zelfs over de waarheid zelf, binnen enkele uren volledig aan diggelen zou liggen.

De Waarheid Ontluikt

De zekerheid waarop ik mijn leven had gebouwd, stond op het punt als een kaartenhuis in de wind ineen te storten. Men zegt dat bijna-doodervaringen mensen veranderen, maar dat beschrijft nauwelijks wat er met mij gebeurde. Dit was niet zomaar een verandering; het voelde alsof ik opnieuw geboren werd, met nieuwe ogen, en de wereld voor het eerst zag zoals ze werkelijk is.

De waarheid die ik ontdekte tijdens die 4 minuten en 37 seconden zou niet alleen mijn leven veranderen, maar ook dat van iedereen om mij heen. Terwijl ik die ochtend mijn gebruikelijke routine doorliep, kon ik niet vermoeden dat ik bij zonsondergang een boodschap zou hebben, zo belangrijk en dringend, dat ik de rest van mijn leven zou wijden aan het delen ervan met iedereen die maar wilde luisteren. Het was een boodschap over wat er werkelijk aan de andere kant wacht, over de ware aard van God, en over de keuzes die we maken in dit leven, die in de eeuwigheid weerklinken.

Een Levensechte Ervaring van Dood

Op het moment dat mijn hart stopte, veranderde alles. Er was geen tunnel van licht, zoals je vaak hoort in andere verhalen. In plaats daarvan voelde het alsof ik plotseling werd ondergedompeld in ijskoud water, een schok die door elk deel van mijn wezen ging. Ik zweefde boven mijn lichaam in de ambulance en zag de paramedici haastig aan het werk.

Hun stemmen klonken gedempt, alsof ik hen door dik glas hoorde. Een van hen was bezig met hartcompressies, terwijl een ander de defibrillator voorbereidde. Ik zag mezelf daar liggen, bleek en levenloos, nog steeds gekleed in mijn blauwe CVS-uniform en de zilveren ketting die Kareem me had gegeven voor onze trouwdag. Maar vreemd genoeg voelde ik geen angst; het was alsof ik naar een film keek over iemand anders.

Een Ongekende Duisternis

Plotseling werd alles donker. Niet het soort duisternis dat je ziet als je je ogen sluit, maar een zware, bijna levende duisternis. Ik voelde me erdoorheen getrokken, dieper en dieper, door een onzichtbare kracht. Opeens was ik niet meer alleen. Er was een aanwezigheid bij me, zowel prachtig als beangstigend tegelijk. Het had geen fysieke vorm die ik kon zien, maar ik wist dat het een engel was – niet de zachte engel met vleugels zoals op wenskaarten, maar een krachtig, oeroud wezen dat mijn ziel deed trillen.

De engel sprak, maar niet met woorden. In plaats daarvan vulden beelden en inzichten mijn geest. Ik zag mijn hele leven voor me afspelen, niet alleen de dingen die ik had gedaan, maar ook de effecten van elke keuze die ik ooit had gemaakt. Ik zag momenten waarop ik onaardig was geweest tegen een collega en hoe dat haar dag had beïnvloed. Ook zag ik de keer dat ik een oudere klant hielp met haar medicijnen, en hoe die kleine vriendelijkheid haar hoop had gegeven op een moeilijk moment.

Een Openbaring over Mijn Geloof

Wat me het meest schokte, was hoe mijn toewijding aan de islam anderen had beïnvloed. Ik zag mensen die ik had aangespoord om strikter religieuze regels te volgen, in de overtuiging dat ik hen hielp. De engel toonde me echter dat dit hen juist verder van de waarheid had gebracht, in plaats van dichterbij.

Ik wilde protesteren, mijn overtuigingen verdedigen, maar in de aanwezigheid van dit goddelijke wezen voelden al mijn argumenten leeg en nietszeggend. De engel toonde me vervolgens scènes uit de geschiedenis, waarheden over Mohammed die door de tijd waren verborgen of veranderd. Het was alsof de schubben van mijn ogen vielen.

De Bestemming van Zielen

De duisternis om ons heen begon te veranderen, en ik zag andere zielen door deze ruimte bewegen – duizenden, misschien miljoenen. Sommigen werden naar boven getrokken, naar een licht dat ik eerder niet had opgemerkt, terwijl anderen naar beneden dreven, waarbij hun spirituele vormen steeds donkerder werden naarmate ze afdaalden. De engel liet me zien dat de bestemming van elke ziel geen toeval was.

Het was het natuurlijke gevolg van wat ze geloofden en hoe ze hadden geleefd. Ik zag moslims, boeddhisten, hindoes en mensen van andere religies, die ontdekten dat hun oprechte geloof niet voldoende was geweest. De waarheid was beschikbaar voor hen geweest, maar ze hadden verschillende paden gekozen. Sommige zielen beseften hun vergissing te laat; ze riepen tot Allah, hun profeten en goden, maar kregen geen antwoord.

Een Pijnlijk Besef

De engel bracht me dichterbij de zielen die afdaalden. Hun wanhoop was zo intens dat het als een fysieke kracht aanvoelde. Ik zag mensen die ik kende in het leven – goede mensen die vijf keer per dag baden en aan liefdadigheid deden. Toch werden ze naar beneden getrokken, hun gebeden tot Allah galmden nutteloos in de leegte.

Ik herkende broeder Kareem, die jarenlang gebeden had geleid in onze moskee, met zijn gebedskralen stevig vastgeklemd. Naast hem stond zuster Fatima, die koranlessen gaf aan onze kinderen. Hun gezichten toonden hetzelfde vreselijke besef dat ik nu ervaarde: dat al onze toewijding verkeerd gericht was geweest.

Onschuldige Zielen

De engel liet me vervolgens iets zien dat mijn hart deed pijnigen: zielen van kinderen die gestorven waren, ook uit mijn eigen gemeenschap. Maar in tegenstelling tot de volwassenen werden zij naar het licht getrokken. De engel hielp me te begrijpen dat zij onschuldig waren, nog niet volledig gebonden aan verkeerde overtuigingen. Deze genade bracht me troost, maar ook diep verdriet, wetende hoeveel ouders hun kinderen nooit meer zouden terugzien.

Terwijl we door deze spirituele ruimte bewogen, begon ik iets vreemds op te merken. Sommige zielen leken kettingen van licht te dragen, geen fysieke kettingen, maar banden gemaakt van overtuigingen, tradities en gebruiken die hen in hun leven hadden gebonden. Ook ik zag mijn eigen kettingen, gloeiend met Arabische kalligrafie en islamitische symbolen. Ze waren prachtig, maar zwaar en trokken me naar beneden.

Het Oordeel van Licht

De engel bracht me naar iets dat leek op een enorme rechtszaal, maar deze was volledig opgebouwd uit licht. Zielen verschenen voor een rechter die ik niet direct kon zien – de aanwezigheid was te helder en te heilig. Het leven van elke ziel werd onderzocht, niet alleen hun daden, maar ook hun keuze om te geloven toen de waarheid beschikbaar was. Ik zag hoe een vrouw uit onze moskee alle momenten werd getoond waarop ze christelijke missionarissen had ontmoet, alle keren dat ze kerken had gezien of het evangelie had gehoord, maar het had afgewezen. Elk van die momenten was een getuigenis tegen haar.

Toen was het mijn beurt om geoordeeld te worden. Elke keer dat ik trots de shahada had uitgesproken, elke keer dat ik mijn kinderen had geleerd dat Jezus slechts een profeet was, elke keer dat ik de Bijbel afdeed als vervalst – alles werd onthuld. De last van mijn fout voelde verpletterend aan. In tegenstelling tot veel zielen die ik had gezien, was mijn oordeel niet definitief. Mij werd dit alles getoond met een reden. De engel maakte me duidelijk dat ik een kans zou krijgen om terug te keren en te delen wat ik had geleerd, maar eerst moest ik nog meer zien.

Een Pad naar Het Licht

We begonnen naar het licht boven ons te bewegen, en ik voelde mijn kettingen van valse overtuigingen langzaam oplossen. Terwijl we verder stegen, werd het licht sterker. Het was niet fel of verblindend, maar het voelde als een bad van pure liefde.

Ik begon te zien wat leek op verschillende niveaus of rijken, elk mooier dan het vorige. De engel maakte echter duidelijk dat dit niet de verschillende hemelen waren waarover ik in de islam had gehoord.

Toen verscheen Jezus Christus voor mij, maar niet zoals ik hem kende uit de islamitische leer – niet alleen een profeet of een goed mens, maar God zelf. Zijn aanwezigheid was overweldigend, gevuld met een liefde zo sterk dat het voelde alsof het me zou doen uiteenvallen. De leugens die ik over hem had geloofd, vielen weg als bladeren in een stevige herfstwind.

Ik zag de waarheid over de Drie-eenheid: geen drie goden, zoals ik had geleerd, maar één God in drie personen. Dit mysterie werd ineens volkomen helder, alsof ik kleur probeerde uit te leggen aan iemand die alleen zwart-wit kende. Je kunt het pas echt begrijpen wanneer je het zelf ervaart.

Een Nieuwe Blik op de Geschiedenis

De engel liet me scènes uit de geschiedenis zien, de echte geschiedenis, en niet wat ik geleerd had. Ik zag Jezus’ dood aan het kruis, iets waarvan ik had geleerd dat het nooit gebeurd was, en zijn opstanding. Ik zag de vroege christelijke kerk en hoe de boodschap zich verspreidde. Daarna werd me getoond hoe andere religies, waaronder de islam, deze waarheden hadden vervormd en verdraaid.

Wat ik daarna zag, schokte me diep: de ware oorsprong van de islamitische leer. De engel toonde me scènes die ik nooit had gekend, en liet me zien hoe politieke macht en menselijke ambitie de religie hadden gevormd die ik zo toegewijd volgde. De echte Mohammed bleek heel anders te zijn dan de perfecte profeet die ik had leren vereren.

Een Bedrog dat Eeuwenlang Is Opgebouwd

Ik zag hoe Satan dit bedrog zorgvuldig had opgebouwd door de eeuwen heen, gebruikmakend van de natuurlijke behoefte van mensen aan structuur en regels om hen weg te leiden van ware redding. De engel bracht me vervolgens naar wat leek op een immense bibliotheek. In plaats van boeken bevatte deze bibliotheek de levensverhalen van mensen – niet alleen wat ze hadden gedaan, maar ook wat ze hadden kunnen doen.

Ik zag verschillende mogelijke versies van mijn eigen leven, paden die ik had kunnen kiezen als ik de waarheid eerder had geaccepteerd. Ik zag mijn kinderen opgroeien zonder de last van onjuiste overtuigingen, mijn man en ik die anderen naar ware vrijheid leidden in plaats van naar een diepere gebondenheid.

De Impact van Mijn Invloed op Anderen

Toen kwam het moeilijkste deel: ik werd getoond hoe ik anderen had beïnvloed. Vrienden die ik had aangemoedigd om meer toegewijd aan de islam te zijn, buren die ik had uitgenodigd naar de moskee en zelfs mijn eigen kinderen, die ik had geleerd om christelijke overtuigingen te verwerpen. De engel hielp me inzien dat ik hier niet alleen voor mezelf, maar ook voor de invloed die ik op anderen had uitgeoefend, rekenschap zou moeten afleggen.

Te midden van deze zware openbaring werd me ook hoop getoond. Ik zag hoe mijn bijna-doodervaring anderen zou beïnvloeden. Ik zag hoe mijn toekomstige getuigenis mensen zou helpen zich los te maken van dezelfde ketenen die mij gevangen hielden. De engel toonde me moslims die mijn verhaal zouden horen en hun eigen overtuigingen in twijfel zouden trekken, een zoektocht naar de waarheid zouden beginnen.

De Troonzaal van de Hemel

Het licht werd steeds helderder en ik bevond me in wat ik alleen kan omschrijven als de troonzaal van de hemel. De aanwezigheid van God was zo krachtig dat al mijn eerdere opvattingen over aanbidding in het niet vielen. Dit was niet de afstandelijke, onpersoonlijke god waarvoor ik vijf keer per dag had gebeden; dit was een Vader die mij volledig kende en onvoorwaardelijk liefhad.

In deze troonzaal werd mijn begrip van redding volledig getransformeerd. Ik zag zielen de hemel binnengaan, niet vanwege hun eigen verdiensten of goede daden alleen, maar door hun geloof in Jezus Christus. Hun leven weerspiegelde dit geloof door de sacramenten en goede werken, geïnspireerd door de Heilige Geest.

De Ware Betekenis van Genade

Ik begreep eindelijk dat redding een geschenk van genade is, ontvangen door geloof, bevestigd door de sacramenten en zichtbaar gemaakt door goede daden. De engel toonde me hoe mijn religieuze toewijding, waarvan ik dacht dat die me zou redden, juist een obstakel was geweest. Mijn zorgvuldige naleving van de islamitische wet, mijn rituele gebeden en vasten – dit waren geen wegen naar God, maar pogingen om iets te verdienen dat alleen gratis gegeven kan worden door geloof in Jezus Christus.

Ik mocht daadwerkelijke gesprekken in de hemel meemaken, waarbij zielen Jezus ontmoetten, van aangezicht tot aangezicht. Sommigen waren, net als ik, moslim geweest; anderen hindoe, boeddhist of atheïst. Wat me opviel, was hoeveel van hen zeiden: “Maar ik was zo zeker van mijn gelijk.” De liefde die ze tegenkwamen was overweldigend, maar voor velen was het ook te laat.

Heiligen en Eenvoudige Vreugde

De engel liet me toen iets zien wat ik nooit had verwacht: de heiligen uit de christelijke geschiedenis. Maar ze waren geen afstandelijke, onbereikbare figuren; ze waren levendig, stralend en volledig nederig. Ik zag hen aanbidden samen met voormalige moslims die tijdens hun aardse leven de waarheid hadden gevonden. Er was geen hiërarchie, geen bijzondere status – alleen een gezamenlijk vieren van Gods genade.

Daarna kreeg ik het meest moeilijke visioen: ik zag de hel, niet alleen als een staat van afscheiding van God, maar als een plek van echte kwelling, waar vlammen de intense pijn van eeuwige straf symboliseerden. De zielen daar werden niet gemarteld door duivels met hooivorken; hun lijden kwam voort uit het feit dat ze zich bevonden op een plek waar Gods aanwezigheid volledig afwezig was. Het vuur was zowel letterlijk als een representatie van hun eindeloze verdriet.

Leiders die Misleidden en Hun Lot

Ik zag religieuze leiders die ik in mijn leven had gerespecteerd – mannen en vrouwen die duizenden hadden misleid. Hun lijden werd versterkt door het zien van de impact van hun leringen; elke ziel die door hun invloed in de hel belandde, vergrootte hun pijn. Toch erkenden ze, zelfs in hun angst, de rechtvaardigheid van hun situatie.

De engel onthulde vervolgens iets dat mijn hart brak: miljoenen moslims die oprecht baden, maar hun gebeden bereikten slechts een koperen plafond. Niet omdat God hen niet hoorde, maar omdat ze baden tot een verkeerde opvatting van God. Ik zag hoe Satan hun oprechtheid tegen hen gebruikte, hen tevreden hield met religieuze plichten, terwijl ze de ware redding door geloof in Jezus Christus misten.

Een Glimp van Mijn Toekomst als ik Terug Zou Keren

Tot slot werd mij een blik op mijn eigen toekomst getoond, als ik ervoor zou kiezen om terug te keren naar het leven.

Ik zag mezelf geconfronteerd met afwijzing van mijn moslimgemeenschap, worstelingen binnen mijn eigen familie, beschuldigingen van verraad en mentale ziekte. Maar ik zag ook de levens die getransformeerd zouden worden door mijn getuigenis. De engel maakte duidelijk dat dit pad moeilijk zou zijn, maar van eeuwig belang. Wat daarna gebeurde, is bijna niet in woorden uit te drukken.

Ik kreeg een keuze: ik kon in de hemel blijven of terugkeren om te delen wat ik had geleerd. De troost en vrede van de hemel waren overweldigend, en een deel van mij wilde wanhopig blijven. Maar toen ik de mensen zag die geraakt zouden worden door mijn verhaal, inclusief mijn eigen familie, wist ik wat ik moest doen.

Voor hij me terugstuurde, gaf de engel me nog een laatste visioen. Ik zag mijn eigen oordeelsdag, maar deze keer vanuit het perspectief dat ik mijn missie op aarde had volbracht. Ik stond voor Jezus, niet als rechter, maar als mijn redder. Ik hoorde de woorden: “Goed gedaan, trouwe dienaar.” De vreugde van dat toekomstige moment overtrof elk tijdelijk lijden dat ik zou tegenkomen.

Terugkeer naar de Aarde

Terugkeren naar mijn lichaam voelde alsof ik door een smalle buis werd geduwd. Mijn borst deed pijn van de reanimatie, en de felle ziekenhuislichten waren verblindend na het pure licht dat ik had ervaren. Het eerste gezicht dat ik zag, was dat van Kareem, met tranen die over zijn wangen stroomden terwijl hij mijn hand vasthield. Onze kinderen waren er ook, met rode ogen van het huilen. De dokters vertelden me dat ik geluk had; de meeste slachtoffers van koolmonoxidevergiftiging overleven het niet. Maar ik wist dat het geen toeval was.

Toen zij de kamer verlieten, probeerde ik mijn familie te vertellen wat ik had gezien. Kareem dacht dat het slechts verwarring was door het zuurstoftekort, en Amir en Zayn wisselden bezorgde blikken uit. Niemand wilde geloven dat hun diepgelovige, moslim vrouw en moeder deze dingen zei.

Een Nieuw Begin

De eerste weken na thuiskomst waren het zwaarst. Het nieuws verspreidde zich snel binnen onze moslimgemeenschap. Vrienden die ik al tientallen jaren kende, stopten plotseling met praten. De imam kwam op bezoek en suggereerde dat ik psychiatrische hulp nodig had. Mijn ouders belden vanuit Pakistan, huilend en smeekten me om terug te nemen wat ik had gezegd. Kareem was in het begin geduldig, denkend dat het slechts een fase was. Maar toen ik stopte met naar de moskee te gaan en begon met het bezoeken van een plaatselijke kerk, werd het spannender tussen ons. Hij betrapte me regelmatig terwijl ik de rozenkrans bad of de Bijbel las.

We voerden discussies over wat we de kinderen moesten vertellen en of ik een mentale inzinking had. Maar langzaam gebeurde er iets bijzonders: mensen begonnen me stiekem te benaderen. Andere moslims met twijfels en vragen. Een vriendin van de moskee gaf toe dat ze al een tijd heimelijk kerkdiensten bijwoonde en nieuwsgierig was naar de sacramenten.

Getuigenis en Transformatie

Zes maanden na mijn ervaring werd ik uitgenodigd om te spreken in een kleine kerk. Ik was doodsbang, maar op het moment dat ik mijn verhaal begon te delen, veranderde er iets. De woorden stroomden gewoon uit me. Mensen huilden, inclusief enkele moslims die uit nieuwsgierigheid waren gekomen. Drie mensen besloten zich die dag aan Christus toe te wijden en begonnen hun geloof uit te drukken door zich te laten dopen.

Twee jaar later is ons huis een soort ontmoetingsplaats geworden. Wekelijks komen zoekers met hun vragen, voormalige moslims, twijfelaars en mensen met hun eigen bovennatuurlijke ervaringen. Kareem heeft mijn nieuwe geloof nog steeds niet volledig geaccepteerd, maar hij is milder geworden. Vorige week zag ik hem het Evangelie van Johannes lezen toen hij dacht dat ik sliep.

Het Vinden van Rust

De doodsbedreigingen zijn grotendeels gestopt, hoewel ik nog steeds nare berichten op sociale media ontvang. Maar het maakt me niet uit. Zodra je hebt gezien wat ik heb gezien, zodra je de waarheid over de eeuwigheid kent, voelt niets in dit tijdelijke leven echt beangstigend meer. Mijn grootste vreugde kwam drie maanden geleden toen Amir me vertelde dat ze in het geheim tot Jezus had gebeden. Ze had haar eigen ontmoeting gehad met Gods liefde terwijl ze de Bijbel las die ik haar had gegeven.

Elke avond dank ik God voor deze tweede kans en voor de mogelijkheid om anderen te helpen de waarheid te vinden. Ik weet dat mijn verhaal ongeloofwaardig klinkt; twee jaar geleden zou ik zelf de eerste zijn geweest om het te ontkennen. Maar ik kan niet zwijgen. Er staan te veel zielen op het spel. Als zelfs maar één persoon de waarheid vindt door mijn getuigenis, is alles wat ik heb verloren de moeite waard geweest.