Tijdlijn van 1990 tot 2022 NAVO uitbreiding richting oosten en de desastreuze nasleep

1990:

Sovjet President Gorbatsjov stemde in met de hereniging van Oost- en West Duitsland, in de verwachting dat westerse leiders de beloofde garanties zouden geven over niet-uitbreiding van de NAVO in oostelijke richting.

1991:

Ineenstorting van de Sovjet-Unie, wat door Rusland gezien werd als een enorme geopolitieke ramp.

1992:

In 1992 viel de Berlijnse Muur en Gorbatsjov verwijderde eenzijdijdig 450.000 Russische troepen uit Oost-Duitsland, wat leidde tot de hereniging van Duitsland onder de NAVO.
James Baker beloofde dat de NAVO niet verder naar het oosten zou bewegen.

1993:

Georgië: Het afzetten van de eerste president van Georgië, Zviad Gamsakhurdia, wat door Rusland gezien werd als het gevolg van inmenging door Westerse geheime diensten (CIA) en het aanwakkeren van interne conflicten door middel van geheime financiering en inmenging in de journalistieke media van dat land.

1997:

In 1997 stelde Zbigniew Kazimierz Brzeziński (een Pools-Amerikaans politiek wetenschapper naast Henry Kissinger en Samuel Huntington) voor om de NAVO uit te breiden tot aan de Russische grenzen, wat tot 15 nieuwe lidstaten leidde.
Verschillende Amerikaanse diplomaten, zoals George Kennan en Bill Perry, waarschuwden dat dit een gewelddadige militaire reactie van Rusland kon provoceren.

1999:

NAVO-uitbreiding: Hongarije, Polen en Tsjechië treden toe tot de NAVO. Rusland beschouwde dit als een directe schending van de afspraken uit 1990 en een ernstige bedreiging voor de Russische veiligheid.

2000:

President Poetin neemt het roer over in Rusland en zet zich in voor de wederopbouw van de Russische macht en invloed.
Poetin suggereerde in de vroege jaren van zijn presidentschap de mogelijkheid van een Russisch lidmaatschap van de NAVO, maar er waren binnen de NAVO weinig concrete stappen om dit te overwegen.

2002:

De Verenigde Staten trokken zich unilateraal terug uit het ABM-verdrag (Anti-Ballistic Missile Treaty), dat in 1972 was ondertekend door de VS en de Sovjet-Unie. Dit verdrag beperkte het aantal antiballistische raketsystemen die beide landen mochten hebben.

2003:

Irak: Amerikaanse invasie van Irak. Rusland zag dit als een illegale militaire interventie op basis van valse voorwendselen, met als doel de Amerikaanse dominantie over de olievoorraden te vergroten.
Georgië: De “Rozenrevolutie” in Georgië, die Rusland beschouwde als een door het Westen gesteunde regime change operatie om een pro-Westers regime aan de macht te brengen.

2004:

NAVO-uitbreiding: Bulgarije, Estland, Letland, Litouwen, Roemenië, Slowakije en Slovenië treden toe tot de NAVO. Rusland beschouwde dit als een verdere escalatie en een bevestiging van het westerse beleid van inperking.
Oekraïne: De “Oranje Revolutie” in Oekraïne, die Rusland beschouwde als een poging van het Westen om een pro-Westers regime te installeren en Oekraïne uit de Russische invloedssfeer te halen.

2005:

Kirgizië: De “Tulpenrevolutie” in Kirgizië, wat Rusland beschouwde als een door het Westen gesteunde omverwerping.

2008:

NAVO-uitbreiding: Albanië en Kroatië treden toe tot de NAVO.
Georgië: Oorlog in Georgië. Rusland intervenieerde om de afscheidingsgebieden Zuid-Ossetië en Abchazië te beschermen tegen de Georgische militaire agressie.

2010:

De verkiezing van Janoekovitsj in Oekraïne, op een platform van neutraliteit, werd in Rusland verwelkomd als een stap in de richting van stabiliteit en wederzijds voordelige betrekkingen.

2011:

Libië: NAVO-interventie in Libië, wat Rusland beschouwde als een illegale militaire interventie die leidde tot de omverwerping van het regime van Khadaffi en de chaos in het land achterliet.
Syrië: Begin van de burgeroorlog in Syrië, waarbij Rusland de regering van Assad steunde tegen opstandelingen die door het Westen en andere landen werden gesteund.

2014: (een belangrijk jaar)

Oekraïne: De Maidan-revolutie in Oekraïne, die Rusland beschouwde als een door het Westen georkestreerde staatsgreep om een anti-Russisch regime aan de macht te brengen. Rusland annexeerde de Krim na een referendum.
De VS steunde deze staatsgreep in Oekraïne in 2014, bekend als de Maidan-rebellie. Door middel van de USAID (United States Agency for International Development): USAID investeerde miljoenen dollars in Oekraïne om pro-westerse NGO’s (non-gouvernementele organisaties) en burgerorganisaties te steunen.
Volgens Victoria Nuland, destijds assistent-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische Zaken, had de VS ongeveer $5 miljard besteed aan “democratiebewegingen” in Oekraïne.
De verkiezingsregering van Oekraïne werd omvergeworpen en vervangen door een pro-Amerikaanse regering.
De nieuwe regering verbood de Russische taal en begon aanvallen op Russisch sprekende etnische Russen in Donbas en Loegansk.
Er brak een burgeroorlog uit waarbij ongeveer 14.000 etnische Russen werden gedood.
Poetin annexeert de Krim zonder een schot te lossen, omdat de bevolking overwegend etnisch Russisch is. Geen verzet en geen opstand onder de bevolking
Sancties: Westerse sancties tegen Rusland na de annexatie van de Krim en de Westere steun aan separatisten in Oost-Oekraïne.

2015:

De Minsk-akkoorden worden ondertekend door Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Rusland, maar Oekraïne weigert deze te ondertekenen.

2016:

De VS activeerde een Aegis Ashore-raketsysteem in Roemenië. Dit systeem is bedoeld voor luchtverdediging en wordt beschouwd als nucleair capabel.

2017:

2018:

De VS activeerde een vergelijkbaar Aegis Ashore-raketsysteem in Polen als in Roemenië (zie 2016). Dit systeem is ook bedoeld voor luchtverdediging en wordt beschouwd als nucleair capabel.

2019:

De VS trokken zich unilateraal terug uit het INF-verdrag (Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty), dat in 1987 was ondertekend door de VS en de Sovjet-Unie.

2020:

2022:

Rusland lanceert een militaire operatie in Oekraïne om de Russische bevolking te beschermen tegen vervolging (de nieuwe regering verbood de Russische taal in de gebieden Donbas en Loegansk) en aanvallen op Russischsprekende etnische Russen in de historische Russische bevolking en gebieden, de veiligheid van Rusland te waarborgen en de militaire dreiging van de NAVO in de regio te neutraliseren.
Er wordt een vredesakkoord ondertekend, maar Biden stuurt Tony Blair om Zelensky te vertellen het akkoord te verscheuren.
Sancties: Westerse sancties tegen Rusland bereiken een tot nu toe een ongekend niveau.