Ontvang je gratis exemplaar van Wie Ben Jij? en krijg inzichten en updates die je helpen bij je persoonlijke groei.
"Antwoorden op de belangrijkste vraag die je jezelf kunt stellen, vanuit een spiritueel filosofisch perspectief."
Het model van de vier stadia van bekwaamheid is een bekende psychologische theorie die ons kan helpen begrijpen hoe we nieuwe vaardigheden kunnen leren en ontwikkelen.
In dit artikel zullen we dit model in detail bespreken en uitleggen wat elk stadium inhoudt en welke uitdagingen erbij komen kijken. Ook zullen we bespreken hoe we dit model kunnen toepassen op onze persoonlijke en professionele ontwikkeling.
Definitie van het model Het model van de vier stadia van bekwaamheid werd voor het eerst geïntroduceerd door Noel Burch in de jaren 70. Het model beschrijft vier stadia die mensen doorlopen bij het leren van een nieuwe vaardigheid. Elk stadium vertegenwoordigt een andere mate van bekwaamheid en zelfbewustzijn:
Onbewust onbekwaam: In dit stadium zijn we ons niet bewust van onze eigen incompetentie. We weten niet dat we iets niet weten en hebben dus geen idee hoe we een bepaalde taak moeten uitvoeren.
Bewust onbekwaam: In dit stadium zijn we ons bewust van onze eigen incompetentie. We weten wat we niet weten en zijn ons ervan bewust dat we hulp nodig hebben om een bepaalde taak uit te voeren.
Bewust bekwaam: In dit stadium hebben we voldoende kennis en ervaring om een bepaalde taak uit te voeren, maar moeten we ons nog steeds concentreren en bewust nadenken over elke stap van het proces.
Onbewust bekwaam: In dit stadium hebben we zoveel ervaring met een bepaalde taak dat we deze kunnen uitvoeren zonder er bewust over na te denken. Het is een tweede natuur geworden voor ons.
1. Onbewust Onbekwaam
Het eerste stadium van het model is onbewust onbekwaam. In dit stadium zijn we ons niet bewust van onze eigen incompetentie. We weten niet wat we niet weten. Mensen in dit stadium zijn vaak overmoedig en kunnen onrealistische doelen stellen voor zichzelf.
Ze denken dat ze de taak aankunnen, maar hebben geen idee hoe ze het moeten uitvoeren. Het grootste probleem in dit stadium is het gebrek aan bewustzijn.
Mensen in dit stadium zijn zich niet bewust van hun eigen tekortkomingen en zijn dus niet in staat om te leren en te groeien. Een voorbeeld van onbewust onbekwaam is wanneer iemand denkt dat hij goed kan autorijden, maar eigenlijk veel verkeersregels niet begrijpt en onveilig rijgedrag vertoont zonder het zelf te beseffen.
De persoon is zich er niet van bewust dat hij onbekwaam is in het autorijden en zal daarom ook geen stappen ondernemen om zijn rijvaardigheid te verbeteren.
Pas wanneer deze persoon in een gevaarlijke situatie terechtkomt of een verkeersovertreding begaat, kan hij beseffen dat hij niet zo bekwaam is als hij dacht en is er een bewustwordingsproces nodig om zijn vaardigheden te verbeteren.
2. Bewust Onbekwaam
Het tweede stadium van het model is bewust onbekwaam. In dit stadium zijn we ons bewust van onze eigen incompetentie. We weten wat we niet weten en zijn ons ervan bewust dat we hulp nodig hebben om een bepaalde taak uit te voeren.
Mensen in dit stadium zijn vaak bescheiden en hebben realistische doelen voor zichzelf gesteld. Het belangrijkste kenmerk van dit stadium is zelfbewustzijn. Mensen in dit stadium zijn zich bewust van hun eigen tekortkomingen en zijn bereid om te leren en te groeien.
Een voorbeeld van bewust Onbekwaam kan zijn wanneer iemand zich realiseert dat hij of zij niet weet hoe hij of zij een bepaalde taak moet uitvoeren.
Bijvoorbeeld, iemand die nog nooit heeft leren zwemmen, kan zich bewust zijn van zijn of haar onbekwaamheid en erkennen dat hij of zij niet weet hoe hij of zij moet zwemmen. Deze persoon kan ook erkennen dat het leren zwemmen tijd, oefening en begeleiding vereist om competent te worden in deze vaardigheid.
Door zich bewust te zijn van zijn of haar onbekwaamheid kan deze persoon stappen ondernemen om de nodige vaardigheden te leren en zich te ontwikkelen tot de volgende fase van bewuste bekwaamheid.
3. Bewust Onbekwaam
Het derde stadium van het model is bewuste bekwaamheid. Dit is het stadium waarin iemand de vaardigheid beheerst, maar er nog wel bewust mee bezig is.
Het kost nog steeds inspanning om de vaardigheid uit te voeren, maar dit gaat wel steeds makkelijker en vloeiender. Mensen in dit stadium hebben vaak veel oefening en herhaling nodig om de vaardigheid te perfectioneren.
Een belangrijk onderdeel van bewuste bekwaamheid is het overwinnen van obstakels en uitdagingen die bij het uitvoeren van de vaardigheid komen kijken.
Door deze obstakels te overwinnen, groeit de vaardigheid verder en kan de persoon in kwestie steeds complexere taken uitvoeren. Het is belangrijk om uitdagingen en obstakels niet als negatief te zien, maar als een kans om verder te groeien en te leren.
4. Onbewust Bekwaam
Het laatste stadium van het model is onbewuste bekwaamheid. In dit stadium heeft de persoon de vaardigheid volledig onder de knie en kan deze zonder nadenken uitvoeren.
Het gaat hierbij om onbewuste processen die automatisch plaatsvinden, zonder dat de persoon er nog bewust bij stil hoeft te staan.
In het stadium van onbewuste bekwaamheid is de persoon volledig in staat om de vaardigheid uit te voeren zonder na te denken over de specifieke stappen die nodig zijn om de taak te voltooien.
Dit komt doordat de vaardigheid volledig is geïnternaliseerd en de persoon niet meer hoeft na te denken over de specifieke stappen die nodig zijn om de taak uit te voeren.
Een voorbeeld van onbewuste bekwaamheid is het leren autorijden. In het begin zijn de stappen om een auto te besturen nog onbekend en onhandig, maar na verloop van tijd wordt het een gewoonte en gaat het vanzelf.
Mensen die al jarenlang autorijden, doen dit zonder nadenken en zonder zich bewust te zijn van de stappen die nodig zijn om veilig van A naar B te rijden.
Het bereiken van onbewuste bekwaamheid is een teken van expertise en kan jaren van oefening en ervaring vergen. Het is belangrijk om te onthouden dat zelfs in dit stadium er nog steeds ruimte is voor verbetering en groei.
Geraadpleegde bronnen:
- Modeling the distinct phases of skill acquisition.
- https://en.wikipedia.org/wiki/Four_stages_of_competence
Veelgestelde vragen
Wat is het vier stadia van het leermodel in de psychologie?
Het vier stadia van het leermodel in de psychologie zijn: Onbewuste Onbekwaamheid, Bewuste Onbekwaamheid, Bewuste Bekwaamheid en Onbewuste Bekwaamheid. Dit model beschrijft de verschillende stadia van competentieontwikkeling bij het aanleren van een nieuwe vaardigheid.
Hoe kan ik mijn eigen incompetentie herkennen bij het aanleren van een nieuwe vaardigheid?
Je kunt je eigen incompetentie herkennen door te beseffen dat je iets nog niet kunt en door je bewust te zijn van je fouten en beperkingen. Dit is een belangrijk onderdeel van het leerproces en kan je helpen om gericht te werken aan het verbeteren van je vaardigheden.
Is het normaal om fouten te maken bij het aanleren van een nieuwe vaardigheid?
Ja, het is volkomen normaal om fouten te maken bij het aanleren van een nieuwe vaardigheid. Fouten maken is een natuurlijk onderdeel van het leerproces en kan je helpen om te begrijpen wat je nog moet leren en waar je aan moet werken.
Hoe kan ik uitdagingen overwinnen in het bewuste bekwaamheid stadium?
Om uitdagingen te overwinnen in het bewuste bekwaamheid stadium, moet je blijven oefenen en je vaardigheden blijven verbeteren. Je moet je bewust zijn van je eigen beperkingen en werken aan het overwinnen van deze beperkingen door middel van gerichte training en feedback.
Waarom is continue leren belangrijk, zelfs na het aanleren van een nieuwe vaardigheid?
Continue leren is belangrijk omdat het je helpt om je vaardigheden te blijven verbeteren en je kennis en begrip van een bepaald onderwerp te verdiepen. Het kan je ook helpen om nieuwe uitdagingen aan te gaan en je aan te passen aan veranderingen in je werk of persoonlijke leven.
Like ons op Facebook om meer artikelen zoals deze in je feed te zien verschijnen die je anders zou missen.
