Allereerst begrijpen veel wetenschappers nu dat de zogenaamde Oerknal niet noodzakelijkerwijs het begin van alles is. Het is simpelweg het begin van dit specifieke universum. Oneindigheid is echter oneindigheid, en er zijn vele Oerknallen, zoals men zou zeggen, vele cycli die plaatsvinden binnen de oneindigheid. Er bestaan vele universa, wat wetenschappers nu kennen als het Multiversum. Dus, in feite zijn er vele Oerknallen.
Maar in termen van dit specifieke universum en het zogenaamde begin ervan, kunnen we het idee als volgt illustreren: stel je voor dat er slechts één deeltje is en verder niets. Als je wilt, kun je dit voorstellen als een klein subatomair deeltje dat zweeft in een enorme, lege, oneindige zwarte leegte. Dat volstaat voor deze illustratie, ook al is het misschien niet letterlijk waar.
Het Subatomaire Deeltje en de Schepping van Tijd en Ruimte
Nu, omdat er alleen dit ene subatomaire deeltje is, heeft het niets anders om zich toe te verhouden. Er is dus geen zwaartekracht, geen gevoel van massa, en geen gevoel van ruimte of tijd. Het bestaat gewoon als een punt van pure existentie. Daardoor is het in staat om alles te doen wat je maar kunt bedenken. Met andere woorden, het kan reizen met oneindige snelheid, omdat er niets is dat het tegenhoudt. Er zijn nog geen natuurwetten. Snap je wat ik bedoel?
Dus als je begrijpt dat dat ene deeltje door die enorme leegte kan reizen met oneindige snelheid, betekent dat dat het deeltje overal tegelijkertijd kan verschijnen. Hoewel het eigenlijk maar één deeltje is, kan het dus lijken alsof er een oneindig aantal deeltjes zijn. Klinkt dat logisch? Dat is in feite de Oerknal.
Geometrische Structuren en Donkere Materie
Het patroon waarin het dat deed, lijkt qua analogie op de patronen van lijnen die je zou zien in een hologram aan de muur. Het idee is dat het op een geometrisch stralende manier die oneindige snelheidspaden creëert, waarbij het zijn eigen pad niet kruist. Op de plekken waar het zichzelf niet kruist, blijft het vrijwel leeg, zoals je het zou noemen. Waar het begint zijn eigen pad te kruisen, bouwt het zichzelf als het ware steeds verder op, wat resulteert in een toenemende dichtheid. Dit wordt uiteindelijk iets dat meer lijkt op wat men herkent als energie en later materie.
Dus, op de plekken waar het zichzelf het meest kruist, creëert het wat ervaren wordt als dichte materie, waaruit het universum voornamelijk bestaat. Wetenschappers onderzoeken nu dat het grootste deel van het universum bestaat uit donkere materie en donkere energie, die grotendeels onzichtbaar zijn. De donkere materie en donkere energie bevinden zich op de plekken waar het deeltje zijn pad minder vaak kruist, en het vormt het grootste deel van de materie in het fysieke universum.
Ook lezen:
Veelgestelde vragen
Wat is de Oerknal precies?
De Oerknal wordt gezien als het begin van ons universum, maar sommige theorieën stellen dat het slechts één van vele gebeurtenissen is in een oneindig multiversum.
Wat is donkere materie?
Donkere materie is een mysterieuze substantie die het grootste deel van het universum vormt en grotendeels onzichtbaar is, omdat het geen licht of energie uitzendt zoals normale materie.
Hoe kan één deeltje het universum hebben gecreëerd?
Volgens deze theorie zou een enkel deeltje zich door een lege ruimte met oneindige snelheid kunnen bewegen, wat de illusie van meerdere deeltjes creëert en zo de basis legt voor de opbouw van materie.
Like ons op Facebook om meer artikelen zoals deze in je feed te zien verschijnen die je anders zou missen.
