Wat Haar Werd Verteld Tijdens Haar Bijna-dood-ervaring Zal Je Van Schrikken

Het begon zomaar uit het niets. Ik kreeg last van auto-immuunproblemen, zoals fibromyalgie en rosacea op mijn wangen. Maar dat is niet ongewoon voor vrouwen. Op een dag was ik thuis met mijn dochter, gewoon een smoothie drinkend in de woonkamer. Ik had een geschiedenis van anafylaxie door schaaldieren, maar had al jaren geen aanval meer gehad. Ik hield die EpiPennen meer voor de vorm bij me, omdat het moest, maar had er nog nooit een gebruikt. In de woonkamer kreeg ik plotseling moeite met ademen en slikken. Als verpleegster dacht ik: “Jemig, dit is anafylaxie.” Dus ik diende mezelf een EpiPen toe en mijn zoon reed me naar het ziekenhuis.

In dat kleine stadje kende ik de verpleegster die me inschreef. Ik zal haar naam niet noemen, maar toen ze me inschreef, dacht ik: “Ik heb een probleem, zij heeft geen idee wat ze doet.” Ze vroeg waarom ik naar het ziekenhuis kwam als ik al een EpiPen had gebruikt. Ik dacht: “Je weet niet eens de basisregels voor anafylaxie: EpiPen gebruiken, dan naar het ziekenhuis.” Ze zei dat ze op een bed wachtten, dus zette ze me in de gang. “We komen zo bij je,” zei ze. Maar als kritieke zorgverpleegster weet ik dat zo iemand direct naar de traumakamer moet, omdat intubatie nodig kan zijn. Daar zat ik dus in de gang, met stridor, terwijl iedereen gewoon langs liep. Ik was aan het sterven, gaf mezelf nog een shot van mijn EpiPen.

Kritieke Toestand en Uittreding

Eindelijk zag de PA (physician assistant) me en zei: “Ze ziet er niet goed uit.” Ze brachten me naar een kamer, maar op dat moment hadden we nog geen infuus. Mijn toestand verslechterde snel. Don kwam, en ze verplaatsten me naar de traumakamer. Ze konden geen infuus aanleggen omdat alles door de anafylaxie samentrok. Don zei: “Als jullie niets doen, gaat ze dood. Je moet haar intuberen.” Ze zeiden: “We hebben genoeg tijd.” Maar direct daarna stopte ik met ademen. Het grappige is dat ik uit mijn lichaam trad en kon zien wat er gebeurde. Ik dacht: “Wie is dat meisje? Ze is ernstig ziek.” Ik had niet door dat ik het zelf was. Ze intubeerden me, en toen werd alles zwart.

Buitenlichamelijke Ervaring

Het volgende dat ik me herinner, is dat ik in de achterbank van mijn zus’ auto verscheen. Ze reed van Wisconsin naar Kentucky, stopte bij een tankstation in stromende regen. Mijn lichaam voelde vreemd, niet solide. Ik kon mijn billen en benen niet tegen de stoel voelen, wat raar was. Ik probeerde uit te vogelen wat er aan de hand was. In mijn zus’ auto zag ik haar kleren die niet bij elkaar pasten en dacht: “Wat draagt ze, ze ziet er belachelijk uit.” Toen had ik het gevoel dat er iets mis was. Waarom reed ze in deze stortbui? Misschien was er iets met een van de kinderen. Ze pakte haar telefoon, ging naar Facebook en typte: “Hou vol, kiddo, ik kom eraan.” Toen verdween ik weer uit haar auto en bevond me in een donkere leegte.

Verloren in de Leegte

Ik was in een uitgestrektheid die zo donker en schijnbaar grenzeloos was. Het voelde onderdrukkend, en ik vroeg me af of dit kwam door de beademingsmachine, die bij patiënten, zelfs in coma, onrust kan veroorzaken. Het leek alsof ik daar nog steeds moest ademen, hoewel het niet nodig was. Ik zat vast en wist niet hoe ik eruit moest komen. Tijd is daar heel anders. Als ik de tijd daar moet vergelijken met aardse tijd, zou het ongeveer 10 jaar zijn. Ik begon me af te vragen of ik ooit echt had geleefd, of dat ik alles had verzonnen om over na te denken in die plek. Ik wist niet wat er aan de hand was, waarom ik daar vastzat, wat ik kon doen om eruit te komen. Ik probeerde me te bewegen, sleepte mezelf een stukje vooruit, werd dan moe en viel in een diepe slaap zonder bewustzijn. Dit ging zo een tijd door. Toen begon ik na te denken of er iets was dat ik moest begrijpen of leren voordat ik daar weg kon gaan.

Inzichten en Bevrijding

Plotseling realiseerde ik me dat de spirituele ruimte waarin ik me bevond een weerspiegeling was van de spirituele ruimte die ik op aarde had gecreëerd. Na mijn scheiding jaren geleden had ik een muur om mezelf heen gebouwd om mij en de kinderen te beschermen. Een muur is prima voor bescherming, maar houdt ook mensen buiten en jou binnen. Ik begon me te isoleren. Ik ging naar mijn werk, zorgde voor mijn kinderen en huis, en herhaalde dat steeds weer. Toen ik eenmaal doorhad dat dit de eeuwigheid was die ik had gecreëerd, gebeurde er iets opmerkelijks. Er was een gerommel, en het explodeerde open. Alle stukjes duisternis, als scherven, vlogen rond, en de duisternis werd verder en verder weggeduwd. Toen kwam er een geest.

Ontmoeting met een Geliefde Geest

Ze was groter dan het leven zelf, met oranje haar dat zo fel was dat het leek te branden. Er waren kleine vlammetjes die haar haar leken te zijn. Ze was zo’n aantrekkelijke geest dat ik niet anders kon dan naar haar toe gaan. Toen ze me tegen haar borst hield, realiseerde ik me dat het mijn oma was. Ik huilde van opluchting, blij dat ik niet meer alleen was en dat de duisternis weg was. Haar energie cirkelde om me heen, terwijl de scherven van de duisternis probeerden binnen te dringen, maar door haar energie verder werden weggeslingerd. Ze hield me vast, en ik huilde, en telepathisch zei ze: “Stel jezelf gerust, lieverd.” Haar woorden werkten als een chemische stof die elk cel in mijn lichaam ontspande. Ik vroeg haar: “Ben ik dood?” Ze antwoordde: “Oh nee, je bent nog verbonden met je leven aan de andere kant door een klein koord. Als je terug wilt, kan dat.” Toen verdween ze gewoon.

Spirituele Inzichten en Verrassende Openbaringen

Plotseling was er een soort donderend gerommel, een aanwezigheid die alles deed schudden wat ooit was of zou zijn. Elke planeet in het heelal trilde van deze energie, en ik voelde het tot in mijn botten. Ik wist dat er iets groots stond te gebeuren. Ik zag nooit een persoon, en ik noem God ‘Hij’ omdat de energie voor mij erg mannelijk aanvoelde, hoewel ik niet met zekerheid kan zeggen dat dit een man was. God is volgens mij een mix van mannelijk en vrouwelijk; Hij was zorgzaam, maar die kracht deed me, als traditioneel persoon, denken aan een man. Hij kwam naar me toe en zei telepathisch: “Ik ben.” En dat was alles. Ik dacht: “Man, jij bent het helemaal. Je zegt gewoon ‘Ik ben’ en ik geloof het.”

Diepgaande Lessen over Gedachten en Vergeving

Deze aanwezigheid had een vibratie die door me heen ging, levendig en doordringend in elk deel van mij. Ik werd bang, denkend dat hij al mijn fouten en schaamtes zou zien, maar hij oordeelde niet, hij was alleen maar liefdevol. Ik voelde me als naakt voor een menigte, ik wilde me verbergen. Hij stelde me gerust en liet me zien dat de dingen waarover ik me zorgen maakte, niet ter sprake kwamen. Wat naar voren kwam, was een scène in de supermarkt waar ik een vrouw hielp die te kort kwam om haar rekening te betalen.

God liet me de ripple-effecten van die daad van vriendelijkheid zien. Daarna toonde Hij me de negatieve dingen, en het meest impactvolle was het besef hoe belangrijk het is om mijn gedachten over anderen te beheersen. God legde uit dat gedachten energie hebben, die bijdraagt aan de energie van anderen. Vergeving is essentieel; het verwijdert negatieve energie en is zowel voor de ander als voor jezelf belangrijk.

Confrontatie met en Begrip van Goddelijke Plannen

Toen werd ik boos op God. Ik had een langdurige woede jegens Hem vanwege wat Hij mijn kinderen had laten doormaken. Hun vader had hen als baby’s verlaten, en ik zag hoe ze elke dag tevergeefs op een beloofd cadeau wachtten, wat hen hartzeer bezorgde. Ik vroeg God hoe Hij dat kon toestaan. Hij liet me toen een toekomstbeeld zien, waarin mijn oudste zoon David aan mij beloofde een betere vader te zijn voor zijn zoon, een belofte die hij nakwam. Dit was een bevestiging dat mijn nabij-de-doodervaring echt was en dat God de beloftes die Hij mij had gegeven, waarmaakte.

Nieuwe Perspectieven op Goed en Kwaad

Ik leerde ook dat onze opvatting van goed en kwaad verkeerd is. In onze ogen is ‘goed’ als alles in orde is, maar in de spirituele wereld is ‘goed’ vooruitgang, hoe pijnlijk het ook mag voelen. Het gaat om de beweging voorwaarts, ongeacht de omstandigheden. Dit inzicht veranderde mijn perspectief op het leven en de uitdagingen die we tegenkomen. Het leerde me dat zelfs in de moeilijkste tijden, er een kans is op groei en ontwikkeling.

Voortgang en Invloed

Dus je gaat vooruit, je groeit, je hebt invloed op het leven van andere mensen, zelfs als je dat doet door verdriet of wat dan ook, dat wordt beschouwd als iets goeds. Hij zegt: ja, als je goed werk verricht, ook al zijn alle omstandigheden eromheen verschrikkelijk, je doet nog steeds iets goeds. Het is niet slecht, je gaat vooruit. Maar op de dag dat je in die luie stoel gaat zitten en stopt met interactie met de wereld en je gewoon comfortabel voelt, dat is slecht, zelfs als er niets slechts gebeurt. We zijn hier niet om stil te zitten, we zijn geen sedentaire wezens die geen effect hebben op de wereld om ons heen.

Er is geen reden voor je aanwezigheid als je dat gaat doen. Ik heb geleerd dat er voordat we aan dit leven beginnen, een besluitvormingsproces is dat we doorgaan met wat advies van spirituele gidsen en dergelijke, over welke familie we willen komen en welke algemene lessen we willen leren terwijl we hier zijn. Ik denk dat we het hele verhaal kennen voordat we komen, ik denk dat we het vergeten als we hier aankomen. Ik probeer mensen daaraan te herinneren, want voordat je kwam, wist je welke trauma’s je zou ondergaan en je zei: dat is het leven dat ik wil leven, ik wil die lessen omdat die zullen bijdragen aan de groei van mijn geest op de manier zoals het moet groeien.

De Kracht van Spirituele Ervaringen

Dus deze hogere jij, deze beslissingen hier die verschrikkelijk zijn en ik hoor dat ze afschuwelijk zijn, want dit leven zien we als heel lang, maar ik moet je vertellen toen ik uit mijn lichaam stapte, leek het alsof het zo voorbij was. Mensen zeggen: wat dacht je van kinderen met kanker die lijden of kinderen die vreselijk misvormd geboren worden? Ik zeg ze dan: dat zijn de meest offerbereide geesten. Die zijn aan de andere kant die zeiden: ik zal komen zonder zelfs de mogelijkheid om te communiceren, gewoon om mensen een liefde te tonen die spraak overstijgt.

Dus je weet, ik ben in dit licht en dit soort genezingsproces begint waar het licht door mijn voeten komt en gewoon langzaam omhoog kruipt door mijn lichaam en elke kleine cel die het aanraakt spiritueel geneest. Het gaat door mijn maag en door mijn borst en het is zo krachtig. Ik voel gewoon deze energie omhoog komen door me heen en het bereikt mijn tong en deze prachtige liederen komen eruit, weet je, dat ik niet kan stoppen. Gods energie schoot uit mijn wimpers en het was zo helder en het was alsof je naar de zon keek zonder enige pijn of je ogen te laten verwijden en geen hitte of iets dergelijks en dus probeerde ik mijn ogen te sluiten omdat ik niet wilde dat er energie verloren ging en dus sluit ik mijn ogen en het schiet uit mijn wimpers en het gaat uit in de uitgestrektheid en draait om en komt terug.

God is daar binnenin

Ik voel het door de kleine bochten in mijn hersenen gaan en dan voel ik alsof ik bij dit meer kerngedeelte van mezelf kom en God is daar en het blies me weg, ik ben zoals: wacht even, bedoel je te zeggen dat je daar de hele tijd bent geweest, je bent niet dit externe ding? En Hij is zoals: nou, ik ben een beetje van beide en ik ben zoals: dus wij allemaal, zelfs de mensen die niet geloven, God is daar binnenin en Hij is zoals: je kunt me er niet meer uithalen dan dat je je eigen vaders DNA eruit kunt halen. Ik heb je gemaakt, ik ben daarbinnen, weet je, en je kunt ervoor kiezen om mij niet te erkennen, je kunt ervoor kiezen om rond te lopen en te zeggen dat je vader niet je vader is, maar we kunnen bewijzen dat hij het is, ik vertel je, ik ben daarbinnen en ik wacht gewoon om van je te houden en weet je, zelfs door al deze rotzooi waar je doorheen gaat.

En ik ging door wat hel daar voor een tijdje, weet je, en ik heb veel trauma in mijn leven gehad en het smolt gewoon al dat weg en ik begon te beseffen dat ik deze beslissing zou moeten nemen om terug te gaan. En er was een moment, eigenlijk toen ik nog in de leegte was, dat ik in staat was om vooruit te gaan en mezelf te zien in mijn ziekenhuiskamer en dus zie ik mezelf daar liggen in coma en ik zag mijn dochter daar, ik wist wat ze die dag had gedragen en kon dat aan haar terug beschrijven, ik wist in welk deel van de kamer ze had gestaan. Dus ik kom op dit punt waar ik in het licht ben met God en ik moet terugkomen.

laat me het tenminste onthouden

En het leek op een beslissing die ik waarschijnlijk had gemaakt voordat ik was geboren, dat ik wist dat dit zou gebeuren en dat ik zou kiezen om terug te gaan omdat ik niet het leven had geleefd dat ik moest leven, niet eens in de buurt, in feite had ik vermeden om de dingen te doen die ik moest doen. Ik kan je niet vertellen hoe hartverscheurend het was om te vertrekken. En Don zegt tegen mij, weet je, mijn man is zoals: waarom zou je niet terug willen komen naar mij? En ik ben zoals: ik kan het je niet laten begrijpen totdat je daar bent geweest, je kunt het gewoon niet begrijpen. Ik wist dat je uiteindelijk oké zou zijn en dus nam ik die beslissing om terug te komen en ik huilde en ik vertelde God, ik zei: laat me het tenminste onthouden, want als ik dit niet kan onthouden, denk ik niet dat ik enige hoop zal hebben.

En ik werd wakker, ik was van de beademingsmachine af, mijn zus stond daar en het eerste wat ik zei was: ik was bij God. En de verpleegster kwam binnen en ze belde de dokter en ik ben in het Sint-Jozef Katholieke Ziekenhuis en de eerste persoon die ze naar me toe sturen om me te zien, is een psycholoog. Je kunt God niet zien, dus ze schreven dat ik waanideeën had en weet je, en die dingen volgen je. En ik dacht dat dat gewoon ironisch was. Het is interessant de reactie die je krijgt als je een bijna-doodervaring hebt, want ik denk dat als gelovige, als iemand die daarvoor in God geloofde, ik gewoon aannam dat al mijn vrienden die religieus waren, degenen zouden zijn die het verhaal wilden horen.

ik was er gewoon even op bezoek

De mensen van wie ik de moeilijkste tijd heb gekregen, zijn de religieuze mensen geweest. En ik probeer mensen altijd te herinneren, want ik begrijp wat hun voorbehoud is, weet je, ik vertel over deze donkere en lege leegte waar ik in was en ze zijn zoals: wacht even, je bent een christen, je had meteen naar de hemel moeten gaan. En ik denk dat ik dat heb uitgevogeld. Een bijna-doodervaring is geen doodservaring. Weet je, ik denk dat God weet dat je er maar een korte tijd zult zijn, Hij weet dat je gaat besluiten om terug te gaan, want je bent nog niet klaar.

Dus ik denk dat de bijna-doodervaring wordt afgestemd op de ervarer, met wat ze nodig hebben, zodat ze terug kunnen gaan en enkele dingen kunnen overwinnen die hen in hun leven hinderen. Dat is niet dezelfde ervaring die je iemand gaat geven die komt om te blijven. Dus voor al die christenen die zeggen: nou, je zag Jezus niet en al die andere dingen, weet je, ik was er gewoon even op bezoek en die kleine bezoekjes zijn niet zoals bij iemand intrekken.

Onverklaarbare Waarnemingen

Ik zit op de achterbank van haar auto en zie haar kleding die niet matcht. Ik denk: “Wat draagt ze in vredesnaam? Ze ziet er belachelijk uit. Waarom rijdt ze in deze stortregen? Ze zou thuis moeten zijn.” En ik zag haar haar telefoon pakken, ze ging naar Facebook en typte: “Wacht even of houd vol, kiddo, ik kom eraan.” Het was grappig, want toen ik wakker werd, was zij in het ziekenhuis. Ik zei: “Ik zag wat je op Facebook typte,” en natuurlijk was er geen manier waarop ik dat had kunnen weten.

Maar het maakte haar echt bang. Ik vroeg: “Waarom droeg je die outfit?” Ze zei: “Toen ik het telefoontje kreeg, greep ik gewoon wat kleren die aan het voeteneind van het bed lagen, trok ze aan, gooide wat spullen in een tas en vertrok.” Dat is waarom ze niet matchte. Ze bevestigde de stortregen en het stoppen, en dat soort dingen. Dus er is geen twijfel dat ik dat zag.

Link: YouTube video

Veelgestelde vragen