‘Het Universum is immaterieel — mentaal en spiritueel. Leef en geniet.’
― Richard Conn Henry, ‘het mentale Universum’
● In zijn artikel in Nature stelt professor Richard Conn Henry dat kwantummechanica onthult dat we in een mentaal universum leven, waarin de werkelijkheid waarneming door een waarnemer vereist, in tegenstelling tot de materialistische visie dat de werkelijkheid onafhankelijk van waarneming bestaat.
● Henry betoogt dat materie voortkomt uit het observeren, wat bewustzijn tot een centraal aspect van het bestaan van het universum maakt.
● Hoewel de meeste natuurkundigen deze theorie van het mentale universum verwerpen als onverenigbaar met de alledaagse natuurkunde, geloven Henry en zijn aanhangers dat het een belangrijke verschuiving in het wereldbeeld vertegenwoordigt en ons begrip van bestaan en de aard van de werkelijkheid transformeert.
In 2005 publiceerde het toonaangevende Britse wetenschapsblad Nature een artikel van Richard Conn Henry, getiteld ‘Het mentale Universum’. Hierin schreef de hoogleraar natuurkunde en astrologie aan de Johns Hopkins Universiteit dat de kwantummechanica ons – onherroepelijk – heeft laten zien dat we leven in een mentaal, en niet een fysiek universum.
Met mentaal universum bedoelt de professor dat het universum alleen kan bestaan als het waargenomen wordt door een waarnemer. Dit staat haaks op het materialisme, dat stelt dat het universum er altijd is en dat waarneming slechts een passieve activiteit is. In de materialistische visie is de aanwezigheid van waarnemers niet nodig voor de werkelijkheid, en ontstaan zij zelfs uit deze materiële werkelijkheid. Het mentale universum draait dit om; ruimtetijd en materie ontstaan uit deelnemende waarnemers.
Meent Henry dit serieus? Is het bewijs voor het bestaan van een immateriële ziel hiermee geleverd? Of gaat het om een verwarde professor die zijn eigen vakgebied zwaar verkeerd interpreteert? Maar als dat zo is, waarom zou een belangrijk wetenschappelijk blad zijn artikel plaatsen? Nature hanteert strikte eisen voor de inhoud van hun tijdschrift. Ze publiceren niets zonder serieus gewichtige inhoud.
In zijn opzienbarende essay legt Henry uit dat Galileo Galilei niet alleen het ongelooflijke geloofde – dat de aarde rond de zon draait – maar ook bijna iedereen hiervan wist te overtuigen. Een ongelooflijke prestatie. Vandaag de dag staan we volgens de professor voor een vergelijkbare verschuiving in ons wereldbeeld. Een die de mens opnieuw van een onbeduidend neveneffect van de natuur terugbrengt naar het middelpunt van het universum. De materiële wereld die we denken waar te nemen is niet fundamenteel. Ze bestaat niet buiten onze ervaring, maar wordt moment na moment in ons gedeelde bewustzijn gecreëerd. Er is nooit iets dat echt solide is. Alles wat ‘daarbuiten’ lijkt te zijn (ruimte, tijd en materie) is een dynamisch, mentaal gestuurd proces.
Sommige pioniers in de kwantummechanica vermoedden dit al sinds het begin van het onderzoek naar atomaire en subatomaire deeltjes, maar nu weten we het – of zouden we het zeker moeten weten. Experiment na experiment toont aan dat er feitelijk niets materieels is als we het niet met ons bewustzijn waarnemen. Wat wij beschouwen als de ‘buitenwereld’ is in werkelijkheid volledig verweven met degene die deze wereld onderzoekt.
Sommige pioniers in de kwantumfysica vermoeden dit al sinds het begin van de studie van atomen en subatomaire deeltjes, maar we weten nu – of zouden het nu zeker moeten weten. Experiment na experiment toont aan dat er in feite niets materieels bestaat als we het niet waarnemen met onze geest. Wat wij beschouwen als de ‘buitenwereld’ is in werkelijkheid volledig verweven met degene die deze buitenwereld onderzoekt.
Kandidaten voor het Galilei-effect
Maar, schrijft Henry, onze tijd heeft nog geen Galilei voortgebracht die zichzelf en de mensheid van dit waanzinnige inzicht heeft overtuigd. Er zijn echter een aantal uitstekende kandidaten voor deze rol, van wie ik de visies en onderzoeken uitgebreid zal bespreken op dit platform. Onder hen bevinden zich Robert Lanza, Donald Hoffman en Thomas Campbell.
Net als Henry zijn deze gerespecteerde wetenschappers ervan overtuigd dat de waarnemer — die meestal wordt genegeerd door de reguliere wetenschap — absoluut essentieel is voor het manifesteren van onze realiteit. Op deze website zullen we dit model ‘het mentale universum’ of ‘biocentrisme’ noemen (de theorie van biocentrisme, die in een later essay wordt besproken, biedt een veel uitgebreider beschrijving dan die van Henry, maar bepleit hetzelfde idee).
Zijn de meeste natuurkundigen het eens met Henry’s suggestie? Absoluut niet. De professor zelf schrijft hier het volgende over: ‘De recentere revolutie in de natuurkunde van de afgelopen 80 jaar heeft het algemene publiek nog niet op dezelfde manier getransformeerd (zoals in de tijd van Galileo Galilei, red.).
Natuurkundigen hebben Galilei’s voorbeeld nog niet gevolgd en iedereen overtuigd van de wonderen van de kwantummechanica. Zoals Sir Arthur Eddington uitlegde: “Het is moeilijk voor de nuchtere natuurkundige om de opvatting te accepteren dat de grondslag van alles een mentaal karakter heeft.” Natuurkundigen schuwen de waarheid omdat die waarheid zo vreemd is aan de alledaagse natuurkunde.’
De Grote Paradigmaverschuiving
De meeste natuurkundigen houden dus vast aan het materialistische standpunt, en dat is prima. Maar zoals je waarschijnlijk hebt gemerkt uit wat ik tot nu toe heb geschreven, ben ik voor 100% aan boord met Henry. Ik heb dit platform Free-Consciousness gecreëerd om het begrip van deze nieuwe visie op de werkelijkheid wat te bevorderen (inclusief mijn eigen begrip!). Omdat ik ervan overtuigd ben dat deze verschuiving dé Grote Verschijning is. En omdat dit werkelijk een enorme paradigmaverschuiving is, zal het voor de mensheid lang duren om deze te accepteren.
Een Barpraat Experiment
Onlangs zat ik met een collega (ik ben redacteur voor een zakelijke uitgeverij in Nederland) in een bar, en we zouden er bijna uitgezet worden omdat het sluitingstijd was. Ik zei tegen hem: “Als wij en de andere klanten en de barman straks weg zijn, zal deze bar ook verdwenen zijn tot een levende waarnemer de volgende ochtend het pand weer betreedt.” De man dacht dat ik gek was. Hij kon het gewoon niet geloven. Het is moeilijk te bevatten omdat het in tegenspraak lijkt met ons alledaagse beeld van de werkelijkheid.
De realiteit lijkt vast en tastbaar, maar is eerder te vergelijken met een uitzending. Onze geest fungeert zowel als zender als ontvanger van deze geprojecteerde werkelijkheden. Er is niet één wereld, maar voor elke waarnemer een andere. Verschillend en toch gelijk, omdat er in wezen geen sprake is van individuen.
We zijn allemaal onderdeel van dezelfde – bewuste – entiteit. Onze ervaringen zijn met elkaar verweven. Dit heet intersubjectiviteit. Het universum ontvouwt zich in ervaringen die zich afspelen binnen de ervaren tijd. Alle realiteit is daarom waargenomen. Hoe vreemd het ook klinkt, er is geen objectieve wereld buiten ons die zou bestaan als we niet zouden observeren. Het universum komt met waarnemers inbegrepen.
Het inzicht dat ‘dingen’ niets meer zijn dan onze eigen mentale projecties, is een moeilijk maar belangrijk besef. Belangrijk, omdat het ons kan leren wie we werkelijk zijn en waarom we hier zijn.
Samengevat stelt de theorie van het mentale universum – op dit platform ook wel biocentrisme genoemd – dat:
➥ Er bestaat geen externe wereld onafhankelijk van dierlijke waarnemers. De realiteit is een proces dat zich afspeelt in onze verstrengelde geesten.
➥ Ruimte en tijd zijn vormen van dierlijke perceptie en hebben geen zelfstandig bestaan.[2]
➥ Wat lijkt op de geschiedenis van de wereld, wordt in het huidige moment gecreëerd. Tijd is een mentaal algoritme dat toebehoort aan de waarnemer.
➥ Je lichaam – net als elk object dat uit materie bestaat – is niet fundamenteel &
Ook lezen:
Veelgestelde vragen
Wat bedoelt Richard Conn Henry met een ‘mentaal universum’?
Hij suggereert dat het universum niet onafhankelijk bestaat van waarnemers en alleen zichtbaar wordt door bewustzijn en observatie.
Wat is het verschil tussen het mentale universum en materialisme?
Materialisme stelt dat de werkelijkheid onafhankelijk bestaat, terwijl het mentale universum beweert dat de waarneming essentieel is voor het bestaan van de werkelijkheid.
Waarom vinden sommige natuurkundigen dit moeilijk te accepteren?
Veel natuurkundigen beschouwen een materieel universum als logischer en tastbaarder en vinden een mentaal universum moeilijk te rijmen met alledaagse natuurkunde.
Like ons op Facebook om meer artikelen zoals deze in je feed te zien verschijnen die je anders zou missen.
