Verschillende psychologen definiëren compassie als een unieke emotie. Volgens deze opvatting zou men een patroon van emoties moeten kunnen maken dat compassie definieert.
Zij zien compassie als een combinatie van verschillende factoren die niet alleen emoties omvat, maar ook andere kenmerken die niet hetzelfde zijn als die van een emotiepatroon. Daarom beschouwen wij de patroon theorie van emotie als een nuttig hulpmiddel voor het ontwikkelen van een patroon theorie van compassie. Dit stelt ons in staat compassie te karakteriseren zonder compassie gelijk te stellen aan een emotie.
We kunnen beginnen met een lijst van componenten of kenmerken die zijn afgeleid van verschillende onderzoeken. Compassie omvat:
- Herkenning of bewustzijn van lijden,
- Een gevoel van medeleven voor degenen die lijden,
- Inschattingen van de situatie van de andere persoon en het eigen vermogen om te reageren en leed te verdragen,
- Motivatie om te handelen of daadwerkelijk handelen om het lijden te verlichten, en
- Activatie van hersensystemen die dergelijke motivaties en acties aansturen.
Wij stellen voor dat deze componenten kunnen worden opgenomen in een breder patroon van processen en factoren die compassie vormen, in overeenstemming met de opvatting van Goetz en Simon-Thomas: “Hoewel wij compassie zien als een geordende en specifieke reactie, zien wij de genoemde componenten niet als achter elkaar voorkomend.
Wij beschouwen de processen die ten grondslag liggen aan deze componenten ook niet als geheel onafhankelijk; zij overlappen waarschijnlijk en komen tegelijkertijd voor, en beïnvloeden elkaar in verschillende configuraties gedurende het leven.”
Net als emotie, kunnen we compassie definiëren als een bijzondere, terugkerende combinatie van processen. Het in kaart brengen van dit compassiepatroon stelt ons in staat om het duidelijk te onderscheiden van empathie en sympathie.
Het compassiepatroon omvat de volgende factoren en processen die zijn ontleend aan wetenschappelijke, westerse filosofische en boeddhistische psychologische bronnen. Net als bij een emotiepatroon zijn niet alle factoren noodzakelijkerwijs aanwezig in alle vormen van compassie.
Bovendien, hoewel verschillende theorieën kunnen beweren dat een of meer van deze factoren centraal of essentieel zijn voor compassie, kan de patroon theorie deze vraag openlaten en toch enige verduidelijking bieden over de aard van compassie.
Wat centraal staat in de compassie theorie is dat een bepaalde set van factoren en hun dynamische relaties een specifieke terugkerende combinatie van processen vormen die het compassiepatroon vormen.
Fysiologische processen
Compassie beïnvloedt de hormonen oxytocine en vasopressine, processen van het para-sympathische zenuwstelsel en andere lichamelijke reacties. Processen die leiden tot een vertraging van de hartslag kunnen worden geassocieerd met compassie.
Actieneiging/motivatie
Compassie omvat de onbaatzuchtige motivatie om te handelen om lijden te verlichten. Deze motivatie kan een reactie zijn op het lijden van een ander persoon of gericht zijn op het verbeteren van het leven van anderen. Dit sociale aspect komt overeen met neurowetenschappelijk bewijs.
Zichtbare uitingen
Typische (hoewel niet unieke) lichamelijke uitdrukkingen – gezichtsuitdrukkingen, houding, geluiden en aanrakingen – kunnen gevallen van compassie kenmerken.
Gevoelens en emoties
Het gevoel ‘bewogen’ te zijn voor degenen die lijden, wordt op verschillende manieren beschreven als een ervaren emotionele verbinding of onvrijwillige opwinding (wat kan komen door activatie van het autonome zenuwstelsel). Compassie kan gevoelens weerspiegelen die zowel positief (gerelateerd aan sociale prestatie, zorgverlening) als negatief (over het lijden van de ander) zijn.
Cognitieve processen
Compassie omvat processen van nadenken en beoordelen die zijn afgestemd op tekenen van onverdiend lijden, evenals op het fysieke en emotionele vermogen om het aan te pakken. Dit hangt af van het vermogen om zich aan te passen en om te gaan met de stress die gepaard gaat met het getuige zijn van het lijden van anderen. In contemplatieve tradities omvatten de cognitieve processen onder andere aandachtstrategieën, nadenken over gedachten en gevoelens, en zelfonderzoek.
De compassiecyclus
We kunnen ons een compassiecyclus voorstellen die de terugkerende aspecten omvat die hieronder worden vermeld:
- Een onderliggende houding (die wijsheid kan omvatten als gevolg van eerdere compassie-ervaringen of compassie-training) en gerelateerde inzichten over de aard van het zelf, de ander en onderlinge afhankelijkheid.
- Een onderliggende motivatie om te geven om en het lijden van anderen te verlichten.
- Herkenning van de pijn en het lijden van anderen.
- Empathisch negatief gevoel van pijn/lijden.
- Snel gevestigde processen om emoties te reguleren (bijvoorbeeld gebaseerd op mindfulness en gelijkmoedigheid) die de drang tot pijnvermijding en reactiviteit voorkomen, wat leidt tot emotionele besmetting of empathisch leed.
- Nadenken over het lijden, de context en de beschikbare middelen om te helpen, mogelijk ook inclusief perspectief nemen en verdere emotie-regulatie op basis van herwaardering.
- Een zorgdrang met een positief gevoel van warmte en het gevoel ‘bewogen’ te zijn om het lijden te verlichten.
- Het vormen van een passende reactie.
- Bewuste selectie en uitvoering van een passende reactie.
- Beoordeling van de gevolgen van de uitgevoerde reactie.
- Een cognitief leerproces dat de herkenning van de pijn/lijden stimulus en de bewustwording van de situatie/context koppelt aan de uitgevoerde reactie en de gevolgen ervan, wat inzichten biedt voor toekomstige ontmoetingen met pijn/lijden stimuli.
Deze cyclus omvat een terugkerende combinatie van houding, waarnemingen, gevoelens, nadenken, acties, monitoring en leerprocessen. We kunnen ons afvragen of deze stappen of eigenschappen zijn, of meer vloeiende processen. Evenzo kunnen we ons afvragen of elke stap noodzakelijk is – iets dat niet vereist is door de patroon theorie.
Deze patroon-theoretische compassiecyclus is relevant voor training in compassie in contemplatieve, klinische en educatieve contexten. De gezamenlijke betrokkenheid van deze processen in compassie-training kan de algehele effectiviteit ervan verklaren bij het verbeteren van psychologisch welzijn, waaronder:
- Stress gerelateerde immuunrespons
- Mentale en fysieke gezondheid
- Positieve gevoelens
- Empathische reacties naar anderen
- Positieve emoties naar degenen die lijden
- Behulpzaam gedrag
- Cognitieve herwaardering als een emotie-regulatie strategie
- Emotionele herinnering
- Vermindering van conflicten tussen mensen
Geraadpleegde bronnen:
- Discussie over compassie als unieke emotie
- Beoordeling van emotiepatronen in compassie
- Consensuslijst van componenten van compassie
- Neurofysiologische circuits en compassie
- Hormonen en compassie
- Parasympathische processen en compassie
- Altruïstische motivatie in compassie
- Reactieve en proactieve motivatie in compassie
- Prosociaal aspect en neuro-wetenschappelijk bewijs
- Begrip van interdependentie en compassie
Ook lezen:
Veelgestelde Vragen
Wat is de patroontheorie van emotie?
De patroontheorie van emotie stelt dat emoties bestaan uit specifieke, herhalende combinaties van processen en factoren. Deze theorie helpt om complexe emoties zoals compassie beter te begrijpen.
Hoe definieert de patroontheorie compassie?
Volgens de patroontheorie wordt compassie gezien als een unieke combinatie van verschillende processen, waaronder herkenning van lijden, medeleven, en motivatie om te helpen.
Wat zijn de belangrijkste componenten van compassie?
Compassie omvat herkenning van lijden, medeleven, inschatting van de situatie en eigen vermogen om te reageren, motivatie om te handelen, en activatie van hersensystemen.
Hoe verschilt compassie van empathie en sympathie?
Compassie is een actiegerichte reactie op lijden, terwijl empathie het vermogen is om de emoties van anderen te voelen en sympathie medeleven en zorg voor anderen uitdrukt zonder de actiecomponent.
Hoe beïnvloedt compassie de fysiologie?
Compassie beïnvloedt hormonen zoals oxytocine en vasopressine, het parasympathische zenuwstelsel, en kan leiden tot lichamelijke reacties zoals een vertraagde hartslag.
Like ons op Facebook om meer artikelen zoals deze in je feed te zien verschijnen die je anders zou missen.
