Zo Ga Je Om Met Ongemeende Verontschuldigingen – Sorry Hoor!

1: Voor degene die weleens een ongemeende “sorry hoor!” ontvangt

Ontvang je gratis exemplaar van Wie Ben Jij? en krijg inzichten en updates die je helpen bij je persoonlijke groei.

"Antwoorden op de belangrijkste vraag die je jezelf kunt stellen, vanuit een spiritueel filosofisch perspectief."

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te dienen.kadence-form-47685_083324-0e .kadence-blocks-form-field.kb-submit-field { display: none; }

Laten we eerlijk zijn, we hebben het allemaal wel eens meegemaakt. Je zit in gesprek met iemand en opeens hoor je die vertrouwde, maar oh zo irritante zinnetje: “Sorry hoor!” Het wordt meestal uitgesproken met een bijzonder snijdende, sarcastische ondertoon. Vaak gaat het gepaard met een ongeduldig gebaar, zoals ogen rollen 🙄 of het volledig en opzichtig ontwijken van oogcontact.

Herken je dit gedrag? Waarschijnlijk maar al te goed. Maar weet je ook wat voor impact zo’n “excuus” op jou kan hebben? Het kan je behoorlijk gekwetst of genegeerd doen voelen. Als je van dergelijke opmerkingen te veel moet incasseren, kan het de verhouding met die persoon flink onder druk zetten. En dat terwijl een oprecht gemeende verontschuldiging juist kan helen en verbinden.

Vanuit een holistische, meelevende benadering is het goed om te beseffen dat zo’n ongemeende “sorry” vaak een uiting is van frustratie bij de ander. Probeer het dus niet meteen persoonlijk op te vatten, maar zie het als een signaal. Je kunt de onderliggende emotie proberen te doorgronden en daarop te reageren met mededogen en respect. Geef zelf het goede voorbeeld met een kalm antwoord, zonder te verharden. Wie weet, kalmeer je zo de situatie en voorkom je verder ongemak.

2: Voor degene die weleens een ongemeende “sorry hoor!” roept

Nu we het vanuit de ontvanger bekeken hebben, is het tijd om eens naar de zender te kijken. Want eerlijkheidshalve, wie heeft er zelf nog nooit zo’n passief-agressieve opmerking gemaakt? We moeten onszelf de confronterende vraag durven stellen: waarom doe ik dit eigenlijk?

Vaak heeft het te maken met een gebrek aan zelfreflectie en zelfliefde. Er spelen onverwerkte emoties als frustratie, boosheid of teleurstelling mee. Of misschien voelen we ons in die situatie onzeker en hebben we een lage eigenwaarde. Wat de onderliggende reden ook is, het verklaart (maar verschoont niet) onze passief-agressieve reactie.

Gelukkig is er een manier om dit patroon te doorbreken. Het begint met bewustwording van je eigen taalgebruik en non-verbale signalen. De volgende keer dat je voelt dat je een “sorry hoor” wilt uitkramen, neem dan een adempauze. Onderzoek de emotie die eronder zit, zonder er meteen een oordeel aan te hangen. Communiceer die emotie vervolgens op een oprechte en respectvolle manier aan de ander. Zeg bijvoorbeeld: “Ik voel me gefrustreerd omdat…”, en leg uit wat je dwarszit.

Door deze stappen toe te passen, geef je ruimte aan zelfreflectie en zelfontwikkeling. Je ontwikkelt meer zelfcompassie en een gezonde eigenwaarde. Is dat niet iets waar we allemaal naar streven? Werken aan betere relaties, meer innerlijke rust, authenticiteit en persoonlijke kracht?

Dus de volgende keer dat je het “sorry hoor” voelt opkomen, herinner jezelf er dan aan dat een respectvolle en oprechte manier van communiceren jou en je omgeving veel meer brengt. Vertrouw op je eigen groei en zelfliefde. Want uiteindelijk leidt dit tot meer begrip, harmonie en verbinding tussen mensen.

Conclusie

Aan het einde van de dag moeten we onszelf maar één vraag stellen: hoe willen we met elkaar omgaan? Willen we de negatieve gewoonte van ongemeende “sorry’s” in stand houden? Of gaan we voor een oprechte, respectvolle manier van communiceren die verbinding en groei bevordert?

De keuze lijkt me duidelijk. Dus laten we afscheid nemen van zinnen als “sorry hoor” als we er geen spoor van oprechtheid mee bedoelen. Van degene die ze uitkraamt, vereist het zelfbewustzijn, moed en compassie. Van de ontvanger vraagt het om wijsheid en begrip voor de onderliggende emoties van de ander.

Het kan een behoorlijke uitdaging zijn om een dergelijke negatieve gewoonte af te leren. Maar is het de moeite niet dubbel en dwars waard? Ik geloof van wel. Investeren in oprechte communicatie en persoonlijke groei is de sleutel tot meer verbinding, zingeving en vrede – in onszelf en met anderen om ons heen.

Durf die eerste stap te zetten. De wereld kan wel wat meer echte “sorry’s” gebruiken in plaats van lege woorden. En zoals we hebben gezien: elkaar daarin aanmoedigen werkt voor ons allemaal bevrijdend. Dus wat let je? Ga ervoor!