Creëert Het Universum Zichzelf ?

Het universum is een fascinerend en complex onderwerp dat veel wetenschappers al jaren bezighoudt. Er zijn verschillende visies aard en oorsprong de aard van het universum, waarvan sommige elkaar regelrecht tegenspreken. In dit artikel zullen we onderzoeken of het universum misschien zichzelf creëert, en welke kijk wetenschappers hierover hebben.

Laten we beginnen met een inleiding op het onderwerp. Het universum is alles wat er is, inclusief de ruimte, tijd en alle materie en energie. Het is een enorm complex systeem dat ons nog steeds veel mysteries biedt. Een manier om het universum te definiëren is door middel van het “20 vragen” spel.

Dit spel gaat ervan uit dat een object in het universum kan worden gedefinieerd door de juiste vragen te stellen. In deze blog zullen we onderzoeken hoe dit spel ons kan helpen begrijpen hoe het universum werkt.

Het realistisch standpunt van wetenschappers

De realistische visie gaat ervan uit dat er een objectieve realiteit bestaat die onafhankelijk is van onze subjectieve ervaringen. Deze visie heeft wetenschappers jarenlang goed gediend in de fysica. Het idee is dat we door middel van experimenten de fysieke eigenschappen van de wereld om ons heen kunnen meten en beschrijven.

De verandering in het perspectief van wetenschappers

Echter, met de komst van de quantummechanica hebben wetenschappers hun perspectief op de werkelijkheid veranderd. De quantummechanica stelt dat de waarneming het gemeten object beïnvloedt.

Dit betekent dat we geen fysieke eigenschappen kunnen toekennen aan de wereld tussen metingen. De Kopenhaagse interpretatie van de quantummechanica stelt dat we alleen betekenisvol kunnen definiëren wat we meten.

Oplossingen voor de paradox van observatie en realiteit

Er zijn verschillende opvattingen ontstaan om een echte, fysieke wereld te interpreteren. De observeerder-afhankelijke visie van von Neumann en Wigner gaat ervan uit dat de waarnemer de werkelijkheid creëert.

Andere opvattingen, zoals de vele-werelden-interpretatie van Hugh Everett en de ideeën van quantum-decoherentie, proberen de paradox van observatie en realiteit op te lossen.

Richard Feynman’s interpretatie van “niet interpreteren” van de quantummechanica stelt dat we ons moeten concentreren op de wiskundige voorspellingen van de theorie, in plaats van ons bezig te houden met de interpretatie ervan. John Archibald Wheeler stelt dat de waarnemer en het waargenomen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Wheelers ideeën over de interactie tussen waarnemer en waargenomen

Het informatieve karakter van de wereld

Wheeler was van mening dat de wereld een fundamenteel informatief karakter heeft. Dit betekent dat informatie een centraal concept is in onze beschrijving van de wereld. Volgens Wheeler is informatie niet iets dat we simpelweg uit de wereld halen, maar iets dat in de wereld is ingebed en deel uitmaakt van de structuur van de wereld zelf.

“It from bit”

Wheeler bedacht de beroemde uitspraak “it from bit”, wat betekent dat de wereld voortkomt uit informatie. Dit betekent dat informatie fundamenteel is voor onze beschrijving van de wereld. Het betekent ook dat het universum niet alleen uit materie bestaat, maar ook uit informatie.

Het idee van een participerend universum

Volgens Wheeler is het universum niet alleen een passieve entiteit die door ons wordt waargenomen, maar is het een participerend universum. Dit betekent dat de waarnemer een actieve rol speelt in het bepalen van de werkelijkheid. Het universum is niet alleen afhankelijk van de waarnemer, maar de waarnemer is ook afhankelijk van het universum.

Het belang van de waarnemer

Wheeler benadrukte het belang van de waarnemer in de fysica. Volgens Wheeler is de waarnemer geen passieve toeschouwer, maar een actieve deelnemer aan de werkelijkheid. De waarnemer bepaalt ook hoe de werkelijkheid eruit ziet. Dit betekent dat de waarnemer een centrale rol speelt in het begrijpen van de fysieke wereld.

Het centrale belang van de interactie tussen waarnemer en observatie

Volgens Wheeler is de interactie tussen waarnemer en waargenomen van cruciaal belang voor het begrijpen van de fysieke wereld. Het universum wordt niet alleen beïnvloed door de waarnemer, maar de waarnemer wordt ook beïnvloed door het universum. De interactie tussen waarnemer en waargenomen is een belangrijk onderdeel van de werkelijkheid en moet daarom serieus worden genomen.

Creëert het Universum zichzelf? Het participerend realisme als oplossing

Quantum Bayesianisme

Quantum Bayesianisme (of QBism) is een interpretatie van de quantummechanica die stelt dat de quantumgolffunctie niet beschrijft hoe de fysieke wereld is, maar hoe onze kennis van de fysieke wereld is.

QBism gaat uit van de subjectiviteit van de waarneming en ziet de waarnemer als de centrale factor in het proces van meten. QBism stelt dat de rol van de waarnemer in de quantummechanica niet kan worden genegeerd en dat de quantumgolffunctie alleen betrekking heeft op de kennis van de waarnemer over de fysieke wereld.

Relationele quantummechanica

Relationele quantummechanica is een interpretatie van de quantummechanica die stelt dat de fysieke wereld alleen kan worden begrepen in termen van de relaties tussen de objecten in die wereld.

Volgens deze interpretatie bestaat er geen absolute, objectieve realiteit en kunnen alleen relaties tussen objecten worden gemeten en beschreven. De waarnemer speelt een belangrijke rol in het bepalen van deze relaties en de interpretatie van de metingen.

Het belang van de waarnemer in het definiëren van de observaties.

Zowel QBism als relationele quantummechanica onderstrepen het belang van de waarnemer in het definiëren van het waargenomene.

Deze interpretaties van de quantummechanica benadrukken dat de waarnemer niet kan worden genegeerd en dat de quantumgolffunctie niet beschrijft hoe de fysieke wereld is, maar hoe de waarnemer kennis heeft over de fysieke wereld. Dit benadrukt het belang van het observeren en het meten in het definiëren van de werkelijkheid.

Het belang van het behouden van een zeker substraat van de werkelijkheid

Hoewel QBism en relationele quantummechanica de rol van de waarnemer benadrukken, benadrukken ze ook het belang van het behouden van een zekere substraat van de werkelijkheid.

Deze interpretaties van de quantummechanica benadrukken dat de fysieke wereld niet volledig subjectief is en dat er een bepaalde mate van objectiviteit en onafhankelijkheid bestaat. Het behouden van deze substraat is essentieel voor het behoud van de consistentie van de natuurwetten en de voorspelbaarheid van de werkelijkheid.

Conclusie

In dit artikel hebben we onderzocht hoe de quantummechanica ons begrip van de werkelijkheid heeft veranderd. We hebben gezien dat het realistische standpunt van wetenschappers heeft plaatsgemaakt voor een meer participerende visie op de werkelijkheid.

Deze visie benadrukt het belang van de waarnemer in het definiëren van het waargenomene en stelt dat de werkelijkheid niet iets is dat we ontdekken, maar iets dat we creëren door middel van waarneming.

Geraadpleegde Bronnen

• Wheeler, J.A. (1990). Information, physics, quantum: The search for links. PhilArchive
• Caves, C.M., Fuchs, C.A., & Schack, R. (2002). Quantum probabilities as Bayesian probabilities. Physical Review A, 65(2), 022305
• Rovelli, C. (1996). Relational quantum mechanics. International Journal of Theoretical Physics, 35(8), 1637-1678
• Feynman, R.P. (1985). QED: The Strange Theory of Light and Matter. Princeton University Press
• Zurek, W.H. (2003). Decoherence, einselection, and the quantum origins of the classical. Reviews of Modern Physics, 75(3), 715-775

Veelgestelde Vragen

Wat betekent “it from bit” van John Wheeler?

“It from bit” betekent dat de wereld voortkomt uit informatie, waarbij informatie fundamenteel is voor onze beschrijving van de wereld.

Wat is Quantum Bayesianisme (QBism)?

Quantum Bayesianisme stelt dat de quantumgolffunctie niet de fysieke wereld beschrijft, maar onze kennis daarvan, waarbij de waarnemer centraal staat.

Wat houdt relationele quantummechanica in?

Relationele quantummechanica stelt dat de fysieke wereld alleen begrepen kan worden in termen van relaties tussen objecten, zonder absolute objectieve realiteit.

Waarom is de waarnemer belangrijk in de quantummechanica?

De waarnemer speelt een centrale rol in de quantummechanica omdat waarnemingen de gemeten objecten beïnvloeden, waardoor de waarnemer mede de werkelijkheid bepaalt.

Creëert het universum zichzelf?

Sommige wetenschappers, zoals John Wheeler, suggereren dat het universum een participerend karakter heeft, waarbij de waarnemer actief bijdraagt aan de creatie van de werkelijkheid.