De Inaugurele Rede voor het presidentschap van de Republiek Zuid Afrika van Nelson Mandela.
[ Auteur: Marianne Williamson – Return to Love – ]
Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn.
Onze grootste angst is dat we mateloos krachtig zijn.
Het is het licht, niet onze schaduw, die ons het meest beangstigt.
We vragen onszelf: wie ben ik om briljant te zijn, prachtig, talentvol, fantastisch?
Maar wie ben jij om dat niet te zijn? Jij bent een kind van God.
Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.
Er is niets verlichts aan je klein te maken opdat andere mensen
zich bij jou niet onzeker zullen voelen.
Wij zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen.
Wij zijn geboren om de glorie van God die in ons is, te openbaren.
Die is niet alleen maar in sommigen van ons; die is in iedereen!
En als wij ons licht laten stralen, geven we onbewust andere mensen toestemming om hetzelfde te doen.
Als wij van onze angst bevrijd zijn, bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen.
| Long Walk To Freedom door Nelson Mandela |
 |
(Originele versie)
OUR DEEPEST FEAR
Our deepest fear is not that we are inadequate,
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our Light, not our darkness, that most frightens us.
We ask ourselves, who Am I to be brilliant, Gorgeous, talented, Fabulous?
Actually, Who are you NOT to be?
You are a child of Spirit.
Your playing small Does not serve the World.
There is Nothing enlightened About shrinking so that Others wont feel
Insecure around you.
We were born to Manifest the glory Of Spirit which is Within us.
It is not Just in some of us; It is in everyone.
And as we let our Light shine, we give Others permission to Do the same.
As we Are liberated from Our own fear, our Presence liberates Others.
Marianne Williamson – Return to Love –
De Invloed van Nelson Mandela’s Inaugurele Rede
Nelson Mandela’s inaugurele rede op 10 mei 1994 markeerde een historische verandering in Zuid-Afrika. Als eerste zwarte president van het land, na de afschaffing van apartheid, benadrukte Mandela de noodzaak van nationale verzoening en de opbouw van een gemeenschappelijke toekomst. Hij sprak over de uitdagingen die voor ons liggen, maar ook over de hoop en mogelijkheden die een verenigd Zuid-Afrika met zich meebrengt. Zijn woorden inspireerden niet alleen zijn eigen volk, maar ook mensen over de hele wereld, die zijn strijd voor gerechtigheid en gelijkheid bewonderden.
Waarom de beroemdste passage van Marianne Williamsons steeds geciteerd wordt als een Nelson Mandela citaat
De bekendste passage die Marianne Williamson schreef, heeft enkele verontrustende implicaties.
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_image/image/64876500/1163042764.jpg.0.jpg)
Marianne Williamsons Beroemde Citaat
Sinds Marianne Williamson – auteur, zelfhulpgoeroe en spiritueel adviseur van Oprah – haar campagne voor de Democratische nominatie voor 2020 aankondigde, is het gesprek rond haar kandidatuur niet bepaald gericht geweest op haar beleidsstandpunten. Het ging vooral over haar retoriek: haar Katharine Hepburn-achtige accent, haar New Age-achtige toespraken over het inzetten van de kracht van liefde; die keer dat ze zichzelf omschreef als een “bitch voor God”.
Maar een van Williams meest beroemde stukken retoriek, een passage uit haar best-selling zelfhulpboek uit 1992, wordt vaak niet aan Williamson toegeschreven. Al bijna 25 jaar wordt het citaat van Williamsons consequent verkeerd toegeschreven aan Nelson Mandela.
“Onze diepste angst is niet dat wij ontoereikend zijn,” schrijft Williamson in A Return to Love. “Onze diepste angst is dat wij onmetelijk krachtig zijn. Het is ons licht, niet onze duisternis, die ons het meest beangstigt. Wij vragen ons af: Wie ben ik om briljant, schitterend, getalenteerd, fabelachtig te zijn? Eigenlijk, wie bent u niet om dat te zijn? U bent een kind van God. Uw klein spelen dient de wereld niet.”
Het is een opzwepende, inspirerende passage. Die is gemaakt om mensen eraan te herinneren dat ze het beste uit zichzelf moeten halen. Dat is waarschijnlijk wat de sprekers op de begindag ertoe gebracht heeft om erop in te springen. In 1998 meldde the New York Times dat Hillary Clinton, astronaute Mae C. Jemison, en voormalig Spelman College presidente Johnnetta B. Cole allemaal Williamsons “deepste vrees” passage hadden geciteerd tijdens afstudeerredes. Allen schreven het citaat toe aan Nelson Mandela.
Clinton en zijn gezelschap waren niet de eersten of de laatsten die deze fout maakten. De website Quote Investigator heeft voorbeelden gevonden van de verkeerde toeschrijving die teruggaat tot 1996. Toen citeerde een columnist voor de Nashville krant The Tennessean het citaat uit Nelson Mandela’s inauguratie toespraak. Het dook, toegeschreven aan Mandela, op in de films Akeelah and the Bee (2006) en Coach Carter (2005). Nog in 2017 zette CNN het in hun CNN Heroes Awards Show, onder verwijzing naar Mandela. Zowel Williamson zelf als de Nelson Mandela Foundation hebben officiële correcties gegeven over waar het citaat vandaan komt. Toch blijft het volhouden.
Hoewel het citaat ons misschien niets zegt over Nelson Mandela, zegt het wel heel veel over Marianne Williamson. Ingebed in haar beroemdste citaat zitten de ideeën die fundamenteel zijn voor de aantrekkingskracht van Marianne Williamson’s – en die haar tot een onthutsende keuze voor het presidentschap maken.
Marianne Williamson is de spirituele adviseur van Oprah. Zij is ook kandidaat voor het presidentschap.
Waarom Beroemde Citaten Verkeerd Worden Toegeschreven
Mensen houden ervan om beroemde citaten te koppelen aan eveneens beroemde personen. Dat is de reden waarom verkeerde toeschrijvingen gebeuren. Op een oppervlakkig niveau past Mandela in het plaatje, als er niets anders is. Die veronderstelling verdraagt misschien geen nauwkeurig onderzoek. Het is moeilijk voor te stellen dat Nelson Mandela zijn toehoorders zou aansporen te geloven dat zij prachtig en fabelachtig zijn. Maar als u alleen het algemene idee van het citaat in u opneemt als iets over geloven in uzelf, wie kan dat advies dan beter geven dan Nelson Mandela? Hij heeft zoveel overwonnen.
“In de populaire geest is Nelson Mandela een inspiratiefiguur die de leider was van een succesvolle bevrijdingsstrijd. Hij ging over in de rol van president en staatsman,” zegt OToole in een e-mail aan Vox. “Het citaat suggereert dat men interne angsten kan overwinnen en succes kan behalen, zelfs wanneer de weg vooruit moeilijk is. De boog van Mandela’s leven biedt een illustratie van de boodschap van het citaat.”
Williamson zelf was echter niet zo’n goede match voor degenen die de spreekster van een rechttoe rechtaan inspirerend citaat zochten. Zij is geen begrip zoals Mandela, en hoewel zij beroemd is in spirituele kringen, is zij ook een controversieel figuur. “Een citaat van Williamson gebruiken is riskanter,” zegt OToole, “omdat sommige toehoorders haar naam niet zullen herkennen, en andere toehoorders haar spirituele standpunt niet zullen omhelzen.” Dat is niet bepaald een dilemma waar een afstudeerspreker mee te maken wil hebben als hij zijn toespraak wil eindigen met een gemakkelijke opbeurende noot.
Nu Williamson haar kandidatuur voor president heeft aangekondigd, is er een golf van artikelen neergedaald om duidelijk te maken dat zij de auteur is achter “onze diepste vrees,” en niet Mandela. Dat betekent dat het citaat nu verzoend moet worden, niet met Mandela’s populaire erfenis, maar met die van Williamsons – en met de mogelijkheid van een Marianne Williamson presidentschap.
A Return to Love betoogt dat wij een verantwoordelijkheid hebben om van onszelf te houden. Doen wij dat niet, dan dragen wij bij aan de problemen in de wereld.
A Return to Love wordt vaak gelezen als een op zichzelf staand zelfhulpboek, maar het is in eerste instantie bedacht als een aanvullende religieuze tekst. Het is een antwoord op het boek uit 1976 Een Cursus in Wonderen, waarvan de auteur Helen Schucman beweerde dat zij rechtstreeks van Jezus een dictaat had opgevolgd. (Het boek werd gepubliceerd zonder Schucmans naam.) Williamson, die Joods is opgevoed en zich nog steeds als Jood identificeert, zegt dat Een Cursus in Wonderen haar leven heeft veranderd.
De Filosofie van Marianne Williamson
“Ik had gewacht tot iemand me zou uitleggen hoe ik de strijd moest voeren, of de strijd voor me zou voeren, en nu stelde dit boek voor dat ik de strijd helemaal opgaf,” schrijft Williamson in het voorwoord van Terugkeer naar Liefde. “Ik was verbaasd, maar zo opgelucht.” De strijd is hier de strijd om vooruit te komen in de wereld – om een succesvolle carrière te hebben, om goed te trouwen – maar, zegt Williamson, zij leerde in de Cursus dat zij zoiets niet nodig had.
Het succes van Williamson’s boek “Return to Love”
Het is inderdaad ironisch dat het boek dat Williamson schreef na het beëindigen van de Cursus in Wonderen, Return to Love, haar lanceerde in een Wild succesvol supersterrendom. Het boek werd een gigantische bestseller en zag Williamson de Hollywood stratosfeer ingaan, waaronder het officiëren op een van Elizabeth Taylors huwelijken en counseling van Oprah.
Beschermend over haar roem
Williamson was beschermend over haar roem. In 1992 berichtte People Magazine dat Williamson woedend was na kritiek in de LA Times. “You’re fucking with my livelihood,” zou Williamson tegen haar staf hebben gezegd en hen gewaarschuwd hebben niet met journalisten te praten. “I’m famous – I don’t need this, damn it!”
Empowerende affirmaties in “Return to Love”
Een deel van Williamsons succes is dat Return to Love vol staat met empowerende affirmaties, zoals de “onze diepste vrees” passage. Maar als Williamson haar lezers vertelt dat zij de kinderen van God zijn, bedoelt zij iets specifieks.
Centrale leerstelling over liefde en angst
Een centrale leerstelling van de Cursus in Wonderen, en dus van Williamsons filosofie, is dat God liefde is en dat wij als Gods kinderen een verlengstuk van Gods liefde zijn. Daarom bestaat alles in de wereld dat liefdeloos is – angst, oorlog, honger, armoede – niet echt.
Williamson schrijft: “Dat is wat deze wereld is: een massahallucinatie, waar angst werkelijker lijkt dan liefde. Angst is een illusie. Onze gekte, paranoia, angst en trauma’s zijn letterlijk allemaal ingebeeld. Dat wil niet zeggen dat ze voor ons niet bestaan. Maar onze angst is niet onze ultieme werkelijkheid en vervangt niet de waarheid van wie wij werkelijk zijn.”
In essentie stelt Williamson dat, omdat God liefde is en wij allen kinderen van God zijn, de werkelijkheid is dat wij allemaal briljant, schitterend, getalenteerd en fabelachtig zijn. Onze angst verbergt deze werkelijkheid voor ons.
En waar komt die angst vandaan? Alleen van onszelf. “De regering houdt ons niet tegen, of de honger of de armoede,” legt Williamson uit. “Wij zijn niet bang dat wij naar Siberië gestuurd worden. We zijn gewoon bang, punt.” Omdat angst het tegenovergestelde is van liefde, is zij verantwoordelijk voor alle verdriet in de wereld, misbruik, ziekte, pijn, hebzucht, verslaving, egoïsme, obsessie, corruptie, geweld en oorlog. Daarom moeten wij, om de beste versie van de wereld te scheppen en één te zijn met God, ons bevrijden van onze angst.
Er zit een lastig stukje dubbeldenken in dit argument. In veel opzichten komt het hierop neer: je bent perfect (briljant, schitterend, getalenteerd, fabelachtig), maar omdat je niet volledig in jezelf gelooft, ben je ook persoonlijk verantwoordelijk voor alle problemen in de wereld. Jij, de lezer, jij specifiek, bent alles wat goed is in de wereld en alles wat er slecht mee is.
Wanneer Williamson zegt dat onze angst ons pijn doet, bedoelt zij dit letterlijk. Zij denkt dat zondige gedachten zich op ons lichaam zullen manifesteren.
Williamsons filosofie is verleidelijk
Williamsons filosofie is aantrekkelijk. Het plaatst het individu centraal in de wereld en doet een beroep op ons gevoel van grootsheid. “Ach ja,” zou je kunnen denken tijdens het lezen, “Ik ben echt de belangrijkste persoon ter wereld; ik heb het altijd vermoed.”
Gevaar van zelfbeschuldiging
Maar deze filosofie kan er ook toe leiden dat aanhangers zichzelf de schuld geven voor elke vreselijke of zelfs maar licht onaangename gebeurtenis, zowel in de wereld in het algemeen als in hun eigen leven. A Return to Love bevat een lang gedeelte waarin Williamson uitlegt hoe zij een venijnige keelpijn over zichzelf afriep vlak nadat zij naar een nieuwe stad was verhuisd, voordat zij een vaste arts had.
Williamsons auto-ongelukken
Williamson had net drie afzonderlijke auto-ongelukken gehad vóór het incident met de keelpijn. Tijdens elk ongeluk bleef Williamson geloven dat zij “niet onderhevig was aan wereldse gevaren” (want wereldse gevaren zijn een illusie) en dus “op geen enkele manier geschaad of gekwetst was.” Maar zij merkte dat zij na haar ongelukken speciale aandacht kreeg van haar vrienden. Haar vrienden “wreven zachtjes mijn nek en rug” en “straalden zachtmoedigheid over mij uit.”
“De aandacht voelde goed,” schrijft Williamson, in ontzette cursieve letters. “Ziek zijn maakte dat mensen meer van me gingen houden.”
Genot van sympathie als “zonde”
Williamson beschreef haar genot van de sympathie van haar vrienden als een “zonde”. Dit leidde ertoe dat zij zichzelf “zag als een lichaam in plaats van een geest, wat een liefdeloze in plaats van liefdevolle zelf-identificatie is.” Zij concludeerde triomfantelijk dat haar “zwakheid van geest” de oorzaak was van haar keelpijn: “Aldus mijn zere keel.”
Genezing door berouw
Maar gelukkig, zodra Williamson berouw toonde voor God, genas Hij haar. Zij stopte bij een bar. Toen een man haar begon te versieren, besloot zij, in de geest van de Cursus in Wonderen, naar hem te luisteren in plaats van hem af te wimpelen.
(Williamsons opvatting van de Cursus bevat adviezen over vrouwen die zich onderwerpen aan mannen, als teken van ware kracht). Die man bleek een arts te zijn. Hij gaf Williamson ter plekke een recept voor haar keelpijn.
Williamsons reactie op de “genezing”
Williamson zei tegen de arts: “Dit is een wonder! Ik bad om genezing en corrigeerde mijn gedachten. Maar de Heilige Geest kon mij geen onmiddellijke genezing geven, want ik ben nog niet zo ver gevorderd om het te ontvangen – het zou te bedreigend zijn voor mijn geloofssysteem. Dus moest Hij op mijn niveau komen, en u was daar. Maar als ik mijn hart niet voor u had opengesteld, had ik het wonder nooit kunnen ontvangen, omdat ik niet open zou zijn geweest!”
Overtuiging potentieel zorgelijk voor presidentskandidaat
De overtuiging dat onze eigen liefdeloze en angstige gedachten ons ziek maken en verdriet in de wereld scheppen – en ook keelpijn veroorzaken – is misschien zinvol voor een zelfhulp-auteur. Maar voor een presidentskandidaat is het verontrustender.
Persoonlijke verantwoordelijkheid voor slechte gebeurtenissen
Als wij persoonlijk verantwoordelijk zijn voor de slechte dingen die ons overkomen, dan zijn wij ook persoonlijk verantwoordelijk wanneer wij het slachtoffer zijn van misdaad, oorlog, ziekte en armoede. Structurele ongelijkheid wordt niet gezien als de oorzaak van deze problemen: dat zijn wijzelf.
Tegenstelling met beleidsvoorstellen
Deze twijfelachtige overtuiging weerspiegelt zich niet volledig in Williamsons beleidsvoorstellen. Zij was een van de eerste voorstanders van herstelbetalingen aan zwarte Amerikanen en steunt programma’s zoals algemeen kleuteronderwijs en gratis universiteit.
Kern van Williamsons filosofie
Maar fundamenteel aan wat Williamson verkoopt, is het idee dat alles wat verkeerd en slecht is in de wereld afkomstig is van individuele mensen, en dat onze zonden zich zullen manifesteren in ons lichaam. Daarom is de belangrijkste boodschap van Williamsons beroemde citaat uiteindelijk niet: “Wie ben ik om briljant, knap, talentvol en fabuleus te zijn?” Het is de vermanende correctie die erop volgt: “Eigenlijk, wie ben ik om dat niet te zijn?”
Veelgestelde Vragen
Wat was de datum van Nelson Mandela’s inaugurele rede?
Nelson Mandela’s inaugurele rede vond plaats op 10 mei 1994. Dit markeerde het begin van zijn presidentschap als eerste zwarte president van Zuid-Afrika.
Wat was het thema van Nelson Mandela’s inaugurele rede?
Het thema van de rede was nationale verzoening en het opbouwen van een gemeenschappelijke toekomst voor alle Zuid-Afrikanen, na de afschaffing van apartheid.
Waarom wordt een passage van Marianne Williamson vaak toegeschreven aan Nelson Mandela?
De bekende passage over angst uit Marianne Williamsons boek “A Return to Love” wordt vaak verkeerdelijk toegeschreven aan Mandela vanwege de inspirerende aard ervan, die mensen gemakkelijk associëren met Mandela’s strijd en boodschap.
Wat benadrukte Mandela in zijn inaugurele rede?
Mandela benadrukte de noodzaak van verzoening, eenheid, en samenwerking om een betere toekomst voor Zuid-Afrika te realiseren, ondanks de uitdagingen die voor hen lagen.
Hoe heeft Mandela’s inaugurele rede mensen wereldwijd beïnvloed?
Mandela’s woorden inspireerden mensen over de hele wereld door zijn oproep tot verzoening, gerechtigheid en gelijkheid, en door zijn voorbeeld van leiderschap en moed in de strijd tegen apartheid.
Like ons op Facebook om meer artikelen zoals deze in je feed te zien verschijnen die je anders zou missen.
