Tijdens de bevalling beleefde ik wat nu een bijna-doodervaring wordt genoemd. Mijn ziel, en dat is zo goed als elke andere naam, voelde ik opstijgen uit mijn borst, door mijn hoofd, omhoog door de kruin. Ik voelde de beweging en hoorde het geluid. Vervolgens bevond ik mij in een donkere ruimte, zonder te weten wat er aan de hand was. Ik besefte dat er iets niet klopte, maar had geen flauw idee wat.
Realisatie en ontmoeting met het licht
Plotseling stond ik in een grijze mist en besefte dat ik was overleden, maar toch leefde ik nog. Mijn hart was bijna te klein van dankbaarheid; ik had altijd gehoopt dat er leven na de dood was, maar nu wist ik het zeker. Terwijl ik mijn dankbaarheid uitte, veranderde de grijze mist in een enorm briljant wit licht. Dit licht was dynamisch, er gebeurden dingen in, het was een krachtig licht. Ik had geen idee wat er allemaal speelde totdat het licht naar me toe kwam en me erin opnam. Op dat moment leek het alsof ik en het licht één werden.
Eenheid en overdracht van kennis
Het licht bestond uit een liefde die ik niet kan beschrijven, hoe hard ik ook probeer. Zonder woorden zei de liefde tegen me: “Jij bent mijn geliefde ziel, ik hou onvoorwaardelijk van je, je bent ongelofelijk dierbaar voor mij.” Dit voelde ik allemaal door gewoon in het licht ondergedompeld te zijn. Het was een dynamische, maar niet per se rustige situatie tussen het licht en mij. Op een gegeven moment voelde ik me omhuld door het licht, wat een vredig gevoel gaf. Vervolgens ontving ik een blok van kennis. Ik begon dingen te weten die ik voorheen niet wist, alsof ik een ontvangststation was.
Kennis en de volmaaktheid van de wereld
Wat aan mij werd overgebracht, was dat ik een onsterfelijk wezen was, eeuwig en onverwoestbaar. Ik twijfelde niet aan wat het licht mij vertelde, want diep van binnen wist ik dat het licht de waarheid sprak. Dit gevoel van onverwoestbaarheid en eeuwigheid ervoer ik een tijdje, cradled in het licht. Vervolgens daalde een tweede blok van kennis neer en ik begreep dat de wereld volmaakt was en werkte volgens een perfect plan dat zich ontvouwde in zijn perfectie.
Terugkeer en de schoonheid van het veld
Nadat ik een tijdje in dat licht en de extase had verkeerd, stond ik plotseling in een ongelooflijk prachtige groene weide met een gouden licht, mooier dan ons licht hier op aarde. Alles in deze weide, de prachtig gekleurde struiken en bloeiende planten, straalde licht uit van binnenuit. Ik genoot van deze schoonheid en voelde me geweldig.
Ontmoeting met gidsen en de essentie van zijn
Op een afstand zag ik een heuvel met daarop een groep mensen in eenvoudige gewaden van diverse prachtige kleuren. Zodra ik de wens had om bij hen te zijn, was ik er al. Een van de mannen, iets langer dan de anderen, leek een spirituele autoriteit te zijn. Hij was misschien in de zestig, kaal, met wit haar aan de zijkanten en de mooiste uitstraling van wijsheid en compassie. Zonder woorden communiceerden we. Toen ik hem vertelde dat ik begreep dat ik was overleden, bevestigde hij dat, maar zei dat ik nog niet kon blijven.
Vragen over zonden en de kern van het bestaan
Ik vroeg hem over mijn zonden en hij vertelde me dat zonden niet bestaan zoals wij op aarde denken. Hij vroeg mij naar de inhoud van mijn hart en op een manier die ik niet kan beschrijven, zag ik de kern van mijn wezen: perfecte liefde. Dit was de essentie van de mens, geschapen naar het beeld van God.
De grote vraag en het onvermijdelijke einde
Toen ik hem vroeg naar de zin van alles, gaf hij me een eenvoudig maar diepgaand antwoord dat ik niet kon meenemen terug naar aarde. Alles werd weer zwart en ik hoorde een luid, irritant geluid, gevolgd door een elektronische klik, en ik was terug. Terug in de realiteit, waar mijn dokter bezig was met hartmassage, wat ik toen nog niet begreep.
Terug naar de realiteit en de impact van de ervaring
Toen ik weer bij bewustzijn kwam, ontdekte ik dat mijn arts bezig was mij te reanimeren. Ze drukte krachtig op mijn borstbeen, wat erg pijnlijk aanvoelde. Hoewel ik het niet wist op dat moment, voerde ze een hartmassage uit. Ik vroeg haar vriendelijk te stoppen, wat ze met een kleine glimlach deed. Op dat moment had ik geen idee wat hartmassage was en dacht dat het een ongebruikelijke handeling was na een bevalling.
De nasleep en het delen van de ervaring
Ik realiseerde me dat ik mijn ervaring niet kon delen met mijn arts, die een goede vriendin van mijn moeder was, omdat ik dacht dat het belachelijk zou worden gemaakt. Ik deelde het volledige verhaal met mijn man, die, hoewel hij het niet begreep, mij geloofde en steunde. Dat was voor mij voldoende.
Ook lezen:
Veelgestelde vragen
Wat is een bijna-doodervaring?
Een bijna-doodervaring is een diepgaande, spirituele ervaring die mensen vaak meemaken wanneer ze op de rand van de dood staan. Het omvat vaak gevoelens van vrede, het zien van licht, of het ontmoeten van spirituele wezens.
Is er leven na de dood?
Mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad, zoals beschreven in dit verhaal, ervaren vaak een gevoel van eeuwigheid en onsterfelijkheid. Het biedt een sterke bevestiging van het bestaan van leven na de dood.
Hoe verandert een bijna-doodervaring iemands leven?
Na een bijna-doodervaring voelen mensen vaak meer verbondenheid, vrede en een dieper begrip van hun bestaan en het leven. Het kan hun prioriteiten en perspectief op de dood en spiritualiteit transformeren.
